Minas Warsaw

Zaskakująca. Nieco nierówna, początek wciągający, potem spadek napięcia i ponowne wzniesienie emocji. Ciekawa fabuła, częściowo dwuplanowa, realność i fikcja, fikcja w fikcji, przenikanie planów fabularnych. Wyobraźnia autorki pociągająca. Ogólnie jestem usatysfakcjonowana.

Najprawdziwszy mag pojawia się we współczesnej Warszawie, nasza rzeczywistość zderza się z fantastycznym postrzeganiem świata, a na Pałacu Kultury okrakiem siedzi smok. Wydawać by się mogło, że w takich okolicznościach okazji do nieporozumień, gier słownych i niezręcznych sytuacji będzie cała masa. Natomiast wszystko wskazuje na to, że właśnie takie będzie „Minas Warsaw”. Książka pod tym względem okazuje się jednak sporym rozczarowaniem. Tytuł nie oferuje nam bowiem tego, co tak wyraźnie obiecuje. Początkowo zabawy fantastycznymi stereotypami prawie w ogóle nie uświadczymy. Postać tajemniczego maga zostaje zepchnięta na margines, a jego rola w historii ogranicza się do przyzywania swoich paziów. Charakteru nie ma on prawie wcale, a jego spotkania z technologią czy warszawską codziennością są sporadyczne i w zasadzie niezbyt błyskotliwe. Co dostajemy zamiast spodziewanego humoru? Początkowo naprawdę niewiele. Fabuła stoi w miejscu, wydarzenia niespecjalnie porywają, a pierwsze rozdziały są schematyczne – Maciek trochę popaziuje, a potem wraca do swojego pokoiku, gdzie siada przed laptopem i dzióbie sobie debiutancką powieść fantasy.

I to jest już znacznie ciekawsza część książki. Za sprawą Maćkowych notatek przenosimy się do fantastycznego świata będącego lekką, sympatyczną i celowo nieporadną zabawą ze schematami. Mamy tu kota demona mającego problem z pewnością siebie, złodziejaszka pozbawionego instynktu przywódcy wrobionego w rolę Wybrańca oraz mag...

Minas Warsaw to moje pierwsze spotkanie z twórczością Magdaleny Kozak. I to jakie! Historia przedstawia dwa, wydawałoby się odrębne wątki.

Jeden z nich pozwala nam poznać Macieja Jeżewskiego, szarego informatyka z Urzędu Miasta, który mimo skończenia studiów z dobrym wynikiem męczy się w pracy, której nie lubi i czuje się trochę jak przegryw. Pewnego dnia, podczas porannej podróży do pracy w Warszawie pojawia się... mag. I smok. A Maciek przez splot dziwnych przypadków trafia w sam środek tych niecodziennych wydarzeń.

Drugi wątek pozwala nam poznać Wybrańca i amaremnona, magicznego kota, którzy wspólnie również przeżywają niecodzienne przygody w innej rzeczywistości.

Bardzo podobał mi się język w książce - lekki, nieszablonowy i naprawdę zabawny. To chyba pierwszy raz od bardzo dawna kiedy z całą pewnością mogę stwierdzić, że książka mnie rozbawiła.

Samo sprowadzenie akcji do Warszawy jest podejściem bardzo odważnym, bo to miejsce, które się zna i które prędzej czy później się zobaczy. Dzięki temu cała historia nie wydaje się tak odległa, a my możemy mieć poczucie jej pewnej bliskości.

Niewielkim minusem jest dość szybko przeprowadzone zakończenie, co mi się niekoniecznie podobało, ale całość i tak zdecydowanie zasługuje na pozytywną opinię. Widocznie tak widziało to medium ;)