Opinia na temat książki Miłość ci nic nie wybaczy

W każdym gatunku, który lubię i regularnie czytam, mogłabym wyróżnić motywy, które szczególnie lubię. W komediach kryminalnych najbardziej bawią mnie intrygi osnute wokół rodzin, zarówno takie typowo małżeńskie, jak i przypominacjące niemal wielopokoleniowe sagi. I to właśnie tę odnogę twórczości Alka Rogozińskiego wolę od tej celebryckiej.
"Miłość ci nic nie wybaczy" to trzynasta książka jego autorstwa, ale z całą pewnością nie pechowa. Chyba że dla niektórych bohaterów, zwłaszcza tych, którzy stracili życie. I dla komisarza Darskiego, bo choć tym razem nie musiał pracować z celebrytami, to w sprawę była zamieszana jego ulubiona Róża Krull.
Uwielbiam otwartość Alka na poruszanie tematów uważanych przez wielu za kontrowersyjne w sposób zupełnie naturalny, bez ich sztucznego nadmuchiwania. Nie obraziłabym się, gdyby nie tylko w jego literackim świecie tolerancja była czymś oczywistym i każdy kolorowy ptak mógłby być sobą.
W tej konkretnej książce trochę gubiłam się w bohaterach, nawet nie dlatego, że było ich sporo, bo to standardowe i spis na początku wszystko rozjaśnia. Chodziło o to, że niektóre fragmenty były na tyle enigmatyczne, że nie byłam pewna, których postaci dotyczą, a przez to jeszcze trudniej było mi snuć przypuszczenia co do rozwiązania. Uczciwie przyznaję, że i tak bym na nie nie wpadła. Mam za to nadzieję, że Gracjan jeszcze się kiedyś pojawi, bo został świetnie skonstruowany i zasługuje na więcej uwagi.
Rozwiązanie zagadki kryminalnej było świetnie skonstruowane i przeprowadzone, ale nie przekonało mnie samo zakończenie. Lubię nietypowe zwroty akcji, ale tutaj był on chyba niepotrzebny, a jeśli autor koniecznie chciał go wpleść, to powinien go znacznie rozwinąć, bo w obecnej formie jest trochę niejasny.
"Miłość ci nic nie wybaczy" to chyba najbardziej zaskakująca powieść Alka Rogozińskiego, bo szokował w niej nie tylko intrygą, ale też kilkoma wątkami pobocznymi. Bawiłam się świetnie prawie do samego końca, więc po raz kolejny mogę polecić twórczość autora.
Moje 7/10.