Ostatnia powieść Arnolda Zweiga jest nową wersją nienowego w literaturze europejskiej tematu, który określić by można balzakowskim tytułem "Stracone złudzenia".
Okresy wojen i rewolucji, burząc stare i tworząc nowe układy społeczne, nadając zawsze temu tematowi dramatyczną aktualność. Również po pierwszej wojnie światowej i Rewolucji Październikowej inspirował on wielu wybitnych pisarzy, których powieści tworzą swoisty wykres temperatury owego okresu pełnego wahań, wątpliwości i sporów, kreślą mapę zawiłych dróg, jakimi myśli europejskiej awangardy intelektualnej przechodziła od krytyki świata mieszczańskiego do zrozumienia ideologii socjalistycznej...