„Mała apokalipsa” to powieść-legenda. Najgłośniejsza książka opublikowana w latach PRL w drugim obiegu, zaciekle konfiskowana przez bezpiekę, i wielki bestseller czytelniczy wolnej Polski. Kiedy ukazała się pierwsza oficjalna edycja książki, na jednej ze stołecznych ulic sprzedawano ją wprost z ciężarówki. W ciągu jednego dnia warszawiacy kupili 5 tys. egzemplarzy.
Powieść została przetłumaczona na kilkanaście języków, a w 1993 r. na jej motywach Costa Gavras nakręcił film z Jirzim Menzlem w roli głównej.
„Mała apokalipsa” wywołała zażarte dyskusje zarówno w obozie komunistycznej władzy, jak i wśród dysydentów. Konwicki ukazał w niej nie tylko groteskowo przerysowane realia PRL-u, ale sportretował również środowisko opozycji.
Bohater, starzejący się pisarz, swego czasu piewca realizmu socjalistycznego, dziś stojący po stronie dysydentów, otrzymuje od konspiratorów propozycję samobójstwa przez samospalenie w proteście przeciwko przyłączeniu Polski do Związku Sowieckiego. Dostaje kanister z benzyną i w poszukiwaniu zapałek przemierza Warszawę świętującą kolejną rocznicę powstania PRL. Spotyka przedstawicieli różnych grup i środowisk i jego obłąkańcza, jednodniowa włóczęga układa się w panoramę rozbitego i zdezorientowanego społeczeństwa. Honor czy godność nie są już wartościami, świat się dewaluuje, ludzie pochłonięci są małymi sprawami, więc i apokalipsa skrojona jest na taką miarę – jest mała.
Mała apokalipsa
Tadeusz Konwicki
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 53 ocen kanapowiczów
Na podstawie 53 ocen kanapowiczów
/48b21c43-6385-438c-b918-e53176cc18f6/n/mala-apokalipsa)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 53 ocen kanapowiczów
Na podstawie 53 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 1994
ISBN: 83-7054-055-4, 8370540554
Wydawnictwo: NOWA Niezależna Oficyna Wydawnicza Sp.z o.o.
Stron: 235
Mamy 5 innych wydań tej książki
Autor
/38060c1135e199d24500e364f32493ae/n/tadeusz-konwicki)
Tadeusz Konwicki
Urodzony 22 czerwca 1926 roku w Polsce (Nowa Wilejka (dziś Litwa))
Syn Michała Konwickiego i Jadwigi z domu Kieżun. W młodości mieszkał w Kolonii Wileńskiej. Uczył się w Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie (1938−1939, później, aż do okupacji niemieckiej, tj. 1941 roku, gimnazjum istniało i młodzież mogła uczyć s...
Pozostałe książki:
/o-996972/n/mala-apokalipsa)
/86c04572-0eec-4769-862b-d321f6570302/n/kronika-wypadkow-milosnych)
/9b6f4442d35656d28a807c435059bcad/n/bohin)
/fae16146-8ec9-467d-81b4-127165af64bc/n/iwan-konwicki-z-domu-iwaszkiewicz-biografia)
/3030c9b45e32761ea62ed9782c77dc83/n/kalendarz-i-klepsydra)
/o-532810/n/sennik-wspolczesny)
/14de8ad1f5c4911dbb63dd35169d3a5d/n/kalendarz-i-klepsydra-kompleks-polski)
/ca5b1582-f2f3-4904-970e-7e98c486f331/n/kompleks-polski)
/624a19136f7959cea9cb8c0b2ff2598b/n/rzeka-podziemna-podziemne-ptaki)
/96a78c95-073e-4395-98d9-24d85cf25037/n/wniebowstapienie)
/o-1209563/n/zwierzoczlekoupior)
/o-1179720/n/czytadlo)
/o-533052/n/dziura-w-niebie)
/2f5e5b308fac4fefa90a3235279db0f0/n/nowy-swiat-i-okolice)
/17a18cdb19ad124e6cc07c8e024a64a7/n/dlaczego-kot-jest-kotem)
/773abf98-b23b-4f50-a749-efa054109329/n/kompleks-polski-mala-apokalipsa)
/o-709446/n/rojsty)
/o-996977/n/wschody-i-zachody-ksiezyca)
/o-84715/n/zorze-wieczorne-czytadlo)
/3da4d55996262d60627ac93df246e005/n/kilka-dni-wojny-o-ktorej-nie-wiadomo-czy-byla)
/120b4491-aae6-4fff-8e27-01cf4dc4cdb3/n/nasze-histerie-nasze-nadzieje-spotkania-z-tadeuszem-konwickim)
/o-447740/n/nic-albo-nic)
/o-996510/n/nic-albo-nic-kronika-wypadkow-milosnych)
/o-1182942/n/ostatni-dzien-lata)
/o-987268/n/pamflet-na-siebie)
/o-1144401/n/pamflet-na-siebie-rojsty)
/65c7e993-8cb6-4799-b27e-fbcdbef5aa84/n/pamietam-ze-bylo-goraco-rozmowa-z-tadeuszem-konwickim)
/o-710869/n/rzeka-podziemna-podziemne-ptaki-nowy-swiat-i-okolice)
/o-929446/n/wiatr-i-pyl)
/o-9788375763379/n/wilno-w-starej-fotografii)
/9b03aa23-53f3-4fa4-b852-c72a9b0873fd/n/wladza)
/d894fd17-9567-4ee5-8621-1fda217402e5/n/z-oblezonego-miasta)
/943171b7-d25d-4356-a91b-97398abd40a8/n/zorze-wieczorne)
Wszystkie książki Tadeusz Konwicki
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
PAMIĘCI PIOTRA S.
WYBÓR REDAKCJI
29.04.2020
Wszyscy teraz czytają „Dżumę” Camusa. Idę o krok dalej. „Mała apokalipsa”. Konwicki zaczął swą powieść od słów: „oto nadchodzi koniec świata”. Dodam od siebie: naszego świata. W dziedzinie słowa pisanego wieszczę go od dawna, a teraz może się okazać… Ale ja przecież nie o tym. Lektura „Małej apokalipsy”, wyciągniętej z najwyższej, pokrytej n... Recenzja książki Mała apokalipsa
@Rudolfina
× 13
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
☘️ Przeniesione z LC
📘 Jedynki
'' Jesteśmy tylko drobinami białka w okrutnym krzemowo - ognistym wszechświecie ''
Do niektórych lektur trzeba po prostu dorosnąć , pamiętam jak czytałam ją w szkole strasznie mnie nudziła , ale wtedy miałam inne priorytety i inne rzeczy i tematy mnie interesowały . Teraz psychicznie i mentalnie dorosłam do tego by z podstarzałym pisarzem , który już dawno niczego nie napisał wędrować po Warszawie . Wędrujemy więc razem , oglądamy ludzi , pochody , pielgrzymki . Patrzymy jak nasza stolica świętuje kolejną rocznicę powstania PRL - u . Tylko jakoś nie wiadomo jaki właściwie dzień mamy , w każdym miejscu które odwiedzamy , na każdym kalendarzu widnieje inna data...Wędrujemy w różne miejsca , spotykamy różnych coraz dziwniejszych ludzi . Znajduje się nawet Pikuś , z łapkami jak frędzelki , który zginął już tak dawno temu . W którymś momencie dostajemy do ręki niebieski kanister z benzyną i importowane zapałki i wciąż zmierzamy w stronę Placu Defilad . By tam dokonać tego o co zostaliśmy poproszeni...Czy starczy nam siły ? odwagi ? czy warto ? czy to coś zmieni ?
Do niektórych lektur trzeba po prostu dorosnąć , pamiętam jak czytałam ją w szkole strasznie mnie nudziła , ale wtedy miałam inne priorytety i inne rzeczy i tematy mnie interesowały . Teraz psychicznie i mentalnie dorosłam do tego by z podstarzałym pisarzem , który już dawno niczego nie napisał wędrować po Warszawie . Wędrujemy więc razem , oglądamy ludzi , pochody , pielgrzymki . Patrzymy jak nasza stolica świętuje kolejną rocznicę powstania PRL - u . Tylko jakoś nie wiadomo jaki właściwie dzień mamy , w każdym miejscu które odwiedzamy , na każdym kalendarzu widnieje inna data...Wędrujemy w różne miejsca , spotykamy różnych coraz dziwniejszych ludzi . Znajduje się nawet Pikuś , z łapkami jak frędzelki , który zginął już tak dawno temu . W którymś momencie dostajemy do ręki niebieski kanister z benzyną i importowane zapałki i wciąż zmierzamy w stronę Placu Defilad . By tam dokonać tego o co zostaliśmy poproszeni...Czy starczy nam siły ? odwagi ? czy warto ? czy to coś zmieni ?
× 5
|
link
|
Czas i miejsce akcji: Warszawa, jeden dzień w roku bliżej nieokreślonym; pewnie gdzieś pomiędzy 1979, a 1999. Mniej więcej.
Groteskowa i oniryczna nowelka o pisarzu (dawny sympatyk reżimu, dziś niby dysydent, ale właściwie człowiek zupełnie wyobcowany i zagubiony), który rano dowiaduje się od znajomych opozycjonistów, że tegoż wieczora powinien dokonać aktu samospalenia w proteście przeciwko… pomysłowi przyłączenia Polski do ZSRR. Pisarz zdaje sobie sprawę, że ofiarowana mu rola jest rolą kozła ofiarnego, ale przemierza miasto z kanistrem benzyny i zdobytymi w Peweksie zapałkami, szukając… może prawd ostatecznych, a może odrobiny sensu. Ale w tym świecie, brudnym, szarym, beznadziejnym i brzydkim, nic już chyba nie ma sensu, a ideały zdewaluowały się tak, jak większość wartości, którymi kierowali się żałośni w sumie konspiratorzy.
„Mała apokalipsa” zrobiła w latach osiemdziesiątych furorę. Konfiskowana przez bezpiekę, rozprowadzana w drugim obiegu, była pozycją, którą trzeba było mieć. Mieć, bo z czytaniem bywało już różnie. I tylko czasem zastanawiam się, jak odebrana zostałaby dzisiaj, gdyby jej pierwsze wydanie przypadło na zimę roku 2020. Ile osób by ją kupiło? Ile przeczytało.
Ale są w niej znakomite „kawałki”. Jak chociażby to:
„Po co w ogóle ich słuchałem? Jak zwykle zabrakło mi charakteru? A co to jest charakter? Przecież doskonale wiem, dawno zrozumiałem. Charakter to brak wątpliwości, charakter to uporczywość trwania przy swo...
Groteskowa i oniryczna nowelka o pisarzu (dawny sympatyk reżimu, dziś niby dysydent, ale właściwie człowiek zupełnie wyobcowany i zagubiony), który rano dowiaduje się od znajomych opozycjonistów, że tegoż wieczora powinien dokonać aktu samospalenia w proteście przeciwko… pomysłowi przyłączenia Polski do ZSRR. Pisarz zdaje sobie sprawę, że ofiarowana mu rola jest rolą kozła ofiarnego, ale przemierza miasto z kanistrem benzyny i zdobytymi w Peweksie zapałkami, szukając… może prawd ostatecznych, a może odrobiny sensu. Ale w tym świecie, brudnym, szarym, beznadziejnym i brzydkim, nic już chyba nie ma sensu, a ideały zdewaluowały się tak, jak większość wartości, którymi kierowali się żałośni w sumie konspiratorzy.
„Mała apokalipsa” zrobiła w latach osiemdziesiątych furorę. Konfiskowana przez bezpiekę, rozprowadzana w drugim obiegu, była pozycją, którą trzeba było mieć. Mieć, bo z czytaniem bywało już różnie. I tylko czasem zastanawiam się, jak odebrana zostałaby dzisiaj, gdyby jej pierwsze wydanie przypadło na zimę roku 2020. Ile osób by ją kupiło? Ile przeczytało.
Ale są w niej znakomite „kawałki”. Jak chociażby to:
„Po co w ogóle ich słuchałem? Jak zwykle zabrakło mi charakteru? A co to jest charakter? Przecież doskonale wiem, dawno zrozumiałem. Charakter to brak wątpliwości, charakter to uporczywość trwania przy swo...
× 4
|
link
|
@Midnight_Reader
2007-10-23
8
/10
Przeczytane
,,Oto nadchodzi koniec swiata. Oto nadciaga, zbliza sie czy raczej przypelza moj wlasny koniec swiata. Koniec mojego osobistego swiata. Ale zanim moj wszechswiat rozpadnie sie w gruzy, rozsypie na atomy, eksploduje w proznie, czeka mnie jeszcze ostatni kilometr mojej Golgoty, ostatnie okrazenie w tym maratonie, ostatnich kilka szczebli w dol albo w gore po drabinie bezsensu."
× 2
|
link
|
@ydna
2010-06-27
Przeczytane
Książka, po którą sięgnęłam, bo musiałam. Ale już od pierwszych słów mnie wciągnęła - połknęła, przeżuła i wypluła na koniec. Byłam nią zadziwiająco zachwycona i do tej pory mile wspominam każde zetknięcie z Konwickim.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Y: 2017
X: Inspirująco-intrygujące
Nie przeczytałam tej książki kiedyś/wtedy, gdy wszyscy wokół mnie ją czytali. Zawstydzona, przeczytałam ją dziś w geście rozpoznania, zrozumienia wyboru Piotra Szczęsnego.
× 1
|
link
|
LA
@Lajla
2010-05-31
1
/10
Jedna z niewielu książek, którą -po dłuższej chwili męczenia się nad nią- zamknęłam i już nigdy więcej nie otworzyłam.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Polska antyutopia. Dobrze się czyta. Dziś już klasyk.
× 1
|
link
|
@paulaB
2007-12-28
8
/10
Przeczytane
wg mnie warta przeczytania, ale cudem nie jest :)
× 1
|
link
|
@asiulla223
2010-10-24
Przeczytane
Jedna z najlepszych jakie przeczytałam.
|
link
|
KG
@kglozak
2023-12-22
5
/10
Przeczytane
Przeczytane
GA
@Gabriela_2
2023-03-20
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
12 klasyków na 12 miesięcy 2023 rok
2023
Książka papierowa
Posiadam
@zielonofioletowe
2023-07-25
10
/10
Przeczytane
@katarzynaowsianko
2021-12-09
9
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Po co w ogóle ich słuchałem? Jak zwykle zabrakło mi charakteru? A co to jest charakter? Przecież doskonale wiem, dawno zrozumiałem. Charakter to brak wątpliwości, charakter to uporczywość trwania przy swoim zamiarze choćby nie wiem jak bezsensownym, charakter to brak wyobraźni, charakter to wrodzona tępota, charakter to nieszczęście ludzkości.
[...]
Charakter się przeżył. W dawnych prymitywnych czasach zmagań z wszechmocną przyrodą i z biologiczną słabością człowieka charakter był pożyteczny, przynosił korzyść, popychał do przodu w koszmarnym mozole ciężki głaz niemocy ludzkiej. Nauczyliśmy się chwalić, wielbić charakter, padać przed nim plackiem, czynić z niego fetysz. A dziś nikt nie ma odwagi skompromitować charakteru, choć stał się kategorią psychologiczną najzupełniej wsteczną, po prostu reakcyjną. W dzisiejszym wieloznacznym świecie charakter to despotyzm, tyrania i totalna nietolerancja.”
/38060c1135e199d24500e364f32493ae/n/tadeusz-konwicki "Tadeusz Konwicki")
