Profesor Janusz Tazbir wybrał niewielką miarkę do odmierzenia dziegciu, ale wystarczającą, by zmieściły się w niej pytania ważne, choć niewygodne i rzadko wypowiadane, z których wymienić wystarczy: Ile wymagań należy postawić katolikowi, by stwierdził, że katolikiem już nie jest? Dlaczego Kościół ma się lepiej, gdy jest prześladowany, niż gdy tryumfuje? Dlaczego debaty odbywające się w Polsce "muszą być" przełomowe i najważniejsze w historii przemian Kościoła? Autor nie zamierzał wykładać prawd absolutnych i ostatecznych. Miał natomiast nadzieję, iż sformułowane powyżej pytania będą stanowić punkt wyjścia do dyskusji nie tylko nad przeszłości, ale i przyszłością Kościoła w Polsce.