Listonosz

Moje pierwsze spotkanie z autorem uważam za bardzo udane. Henry Chinaski, alter ego autora, jak każdy z nas pragnie przyjemnego życia, bez zmartwień o pracę i byt materialny. W tym celu od czasu do czasu gra na wyścigach ze zmiennym szczęściem. Jednak z tego powodu nie popada w długi. Pragnie też dzielić życie z kobietą, chociaż jego wybory nie są może zbyt fortunne. Poszukuje kobiet, które razem z nim pragną się bawić i pić. Wybiera ciężki kawałek chleba, zatrudnia się jako listonosz. Pracuje dorywczo po 12 godzin na dobę, a przez to jest bardziej narażony na humory szefów. Już sama praca listonosza roznoszącego i zbierającego przesyłki w absurdalnych normach jest harówką. Możemy mu towarzyszyć w jego trasach i zaskakujących sytuacjach. Rzuca tę pracę, gdyż nie stać go nawet na porządne buty. Jednak po pewnym czasie wraca, tym razem do sortowni listów i dostaje etat. Dzięki temu ma wolne dni i pracuje 8 godzin. Poznajemy absurdy amerykańskiej poczty i specyficznych ludzi pracujących razem z Chinaskim. Może nas zwieść opowieść faceta, który podkreśla wyłącznie ilość wypitego alkoholu i ilość panienek, które zaliczył. Może nas zaskoczy na przykład znajomością twórczości i życia Beethovena, ale też innymi zachowaniami.

Po przeczytaniu paru powieści polskich autorów dość trudno, aby ten język mnie oburzał. Język, jakim się posługuje bohater jest adekwatny do pracy, jaką wykonuje i szczery. Dzięki prostej opowieści możemy lepiej skupić się na szczegółach ...

''Płomienie parzyły mi ręce. Musiałem ratować pocztę Stanów Zjednoczonych, niezamówione przesyłki reklamowe czwartej klasy !''

Nie lubię Bukowskiego, uważam że jest obrzydliwy i jak dla mnie nie ma to nic wspólnego z tak zwanym realizmem. Nie rozumiem fenomenu tego pisarza, jednak nie mogę mu odmówić pewnych, powiedzmy literackich walorów jego pisarstwa. '' Listonosza '' pożyczyłam od znajomej tylko i wyłącznie dlatego że sama '' posiadam '' w swoich życiowych doświadczeniach epizod z Poczty Polskiej od strony pracownika.
Chciałam więc zobaczyć, czy i w jaki sposób funkcjonowanie naszej rodzimej poczty różni się od tej amerykańskiej. Widzę że niezależnie od kraju, praca ta wszędzie jest ciężka. Rzuciły mi się w oczy jeszcze dwie wspólne cechy.
Po pierwsze jak wnioskuję z opisów autora, psy pod każdą szerokością geograficzną nie lubią listonoszy i na nich szczekają, a po drugie kretynizmy z niektórych dziwnych rozporządzeń pocztowych należało by oprawiać w złote ramki wieszać na widocznych miejscach i ostrzegać o stopniu ich idiotyzmu.
Od razu przypomniało mi się parę takich z mojego pocztowego podwórka i jak widać, na amerykańskiej poczcie też takowych nie brakuje. Moja ocena jednak zostanie tylko w granicach sześciu gwiazdek ponieważ spodziewałam się więcej tej poczty w '' Listonoszu ''. A tam tylko trochę na początku, trochę na końcu, a w środku raczej bardziej o relacjach między pracownikami na różnych szczeblach tej szacownej instytucji, niż o je...

Słodko-gorzka opowieść, wzbudzająca we mnie paletę różnych emocji. Moje pierwsze spotkanie z twórczością Bukowskiego zaliczam do jak najbardziej udanych i z pewnością sięgnę w przyszłości po więcej!

Czy literatura zna bardziej autentycznego pisarza niż Charles Bukowski?
Biorę go ze wszystkimi jego wadami, bo tak naprawdę tylko o nich mówi w swoich książkach. Pijak, kobieciarz, bałaganiarz, brudas, no okropn typ. A mimo to, skradł moje serce.