Lawenda i gadające koty

Przepiękna opowieść. Autorka pozwoliła sobie nadać nazwy ziół postaciom z książki. Do tego pod postacią opowieści przemyciła bardzo cenne informacje odnośnie ich leczniczych właściwości. Niektóre wątki powtarzała kilka razy, lecz w oparciu o inny schemat, byśmy i my zapamiętali co robić, kiedy jest się przeziębionym, kiedy mamy zły humor, a także, kiedy łapie nas nagły ból serca. Nawet sama okładka książki, kiedy potrzemy palcem jej wierzch od razu zapachnie nam w pokoju lawendą. U mnie niestety jest ten problem, że jestem alergikiem, więc zapach strony sprawił, że kichałam:-) Nie pachnie ona jednak przez cały czas. Jedynie potarta okładka wytworzy zapach, a później on zanika i wraca tylko przy pocieraniu.
Wracając do opowieści, poznamy tutaj dziewczynkę, której zwyczajne imię było tak dawno nie używane, że każdy zapomniał jak ono brzmiało. Miała piękne rude włosy, wyraziste okrągłe oczy i bardzo dobre serce. Uwielbiała słuchać opowieści swojej babci, która uczyła ją jak korzystać z ziół i gdzie ich szukać w razie potrzeby. Jednak pewnego dnia babcia zesłabła, a dziewczynka biegła co sił w nogach, niezbyt szczelnie odziana po doktora. Babcię zabrali do szpitala, a później do domu spokojnej starości. To w ten właśnie wieczór biegnąc w zimnie odmroziła sobie swój nosek i w ten sposób miał lekko szary odcień. To wtedy nazwali ją Lawendą. Miłość jej do babci była prze ogromna, nawet obiecała jej, że pewnego dnia znajdzie sposób i sprowadzi ją do domu. Widziała bowiem, że...

Pewna dziewczynka i jej młodszy braciszek udali się na wakacje do babci. Ona bardzo lubi tam spędzać czas, dlatego, kiedy po wakacjach okazuje się, że rodzice są zbyt zajęci, aby ich odebrać, nie widzi w tym ogromnego problemu. Czas płynie jej ciekawie, uczy się zielarstwa, jest szczęśliwa.
Pewnego dnia jej babcia źle się czuje. Później staje się coś, co sprawia, że jej nosek zyskuje nowe właściwości. Niestety babcia musi trafić do domu spokojnej starości, a ona z bratem wrócić do domu. Między czasie dostaje imię i to nie byle jakie, bo zostaje nazwana Lawendą. Ich rodzice jednak nadal nie mają dla nich zbyt wiele czasu, a opiekę nad nimi przejmuje sąsiadka. Pewnego dnia na drodze Lawendy stają bezdomne koty. Co stanie się dalej? Jakie właściwości zyskał nosek dziewczynki? Jak to się stało, że dostała takie niezwykłe imię? Jak potoczą się losy Lawendy?

Historia w książce była naprawdę świetna. Ciekawa, wciągająca, ciepła, z nutką magii, pełna przyrody. To jedna z tych, które według mnie są bezpieczne dla dziecka. Jednocześnie bawią oraz uczą odpowiednich zachowań. Po jej przeczytaniu można z pociechą porozmawiać na wiele tematów, omówić poznaną historię, zachowanie bohaterów tych pierwszoplanowych, jak i pozostałych (np. rodziców), zaciekawić go przyrodą.

Wizualnie książka jest po prostu śliczna. Mamy strony nie tylko białe, ale i kolorowe, a do tego ładne, adekwatne do treści ilustracje. To wszystko przyciąga wzrok i zachęca do poznania historii.
...

Lubicie zapach książek?
Tych nowych, pachnących farbą drukarską... albo tych starych, roznoszących woń kurzu i historii?

Jeśli tak, to @wydawnictwolemoniada ma dla was coś ekstra! (#współpracabarterowa )

#lawendaigadającekoty to historia, która przyciąga nas już okładką. Okładką niebanalną, bo pachnącą lawendą!
Moglibyście uwierzyć mi na słowo - zapach lawendy w połączeniu z zapachem farby drukarskiej to raj dla zmysłów książkoholika... nie wierzcie mi jednak i sprawdźcie to sami!

Nie sama okładka jest jednak godna uwagi.
Tuż za nią znajdziemy historię Lawendy. Mądrej, uczuciowej dziewczynki, która ma w sobie mnóstwo rządzy przygód i chęci pomagania innym. Lawenda spotyka na swej drodze 3 gadające koty i to zmienia jej życie nie do poznania.

Jest to historia, która pokazuje nam radość z kontkatu z naturą, siłę rodzinnych więzi i moc jaką ma chęć zrozumienia zamiast oceniania.

Wszystko to opatrzone barwnymi ilustracjami i zapisane na zdobionych, grubych kartkach.

Uwielbiam dbałość, z jaką wydawane są książki #wydawnictwolemoniada

I ja i Piotruś bardzo polubiliśmy rudą bohaterkę tej historii. Polecamy więc i wam, byście przenieśli się do lawendowego świata.