Opinia na temat książki Kwantechizm, czyli klatka na ludzi

Świetny przykład literatury popularno-naukowej podanej w iście amerykańskim stylu, czyli przeplatając trudne fragmenty z anegdotkami z życia autora. W tym przypadku nie raził mnie ten sposób przedstawiania materii książki, myślę, że bez lekkich momentów byłoby trudno przyswoić tyle informacji, które w zasadzie są nieprzyswajalne. Mowa bowiem o fizyce kwantowej, tych wszystkich dziwolągach, typu że elektron jest wszędzie i nigdzie, że zachowanie kwantów zależy od tego czy są obserwowane (w badaniach społecznych zachowań ludzkich to mnie nie dziwi, ale w przypadku cząstek fizycznych?) i innych zjawiskach, od myślenia o których mózgi się grzeją.

Autor ma talent do jasnego tłumaczenia poszczególnych elementów logicznej układanki. Czytając rozumiałam jego wywód w pojedynczych kawałkach. Niestety kiedy dochodziło do wyciągnięcia wniosków z całego toku rozumowania, dochodziłam do punktu, w którym czułam się zagubiona i nie mogłam uwierzyć w całość układanki. Niemniej ta trudność w ogarnięciu świata kwantowego jest fascynująca. Że też istnieje coś tak odjechanego, wymykającego się zdrowemu rozsądkowi, tak trudnego w badaniu a jednak realnego.

W miesiąc po lekturze w głowie nie zostało mi wiele, gdybym miała te pozostałości zwerbalizować to najbliżej im do poczucia pokory wobec innych umysłów i świadomość własnych ograniczeń. Nie wiem, czy taki był zamysł autora, ale cóż zrobić :)