Opinia na temat książki Kurierka z Tatr

„Wielki świat mieścił się w Tatrach i był wszystkim czego pragnęła.”
Wiedziałam, że wyjazd do Zakopanego to czas nie tylko odpoczynku, ale również poznania historii Heleny Marusarzówny, a wszystko to dzięki powieści Sylwii Winnik „Kurierka z Tatr”.

„(…) aby odnaleźć w sobie pokorę, trzeba poczuć się malutkim wobec nich. - Wskazała głową na Tatry.”
Helena Marusarzówna nie pochodzi z bogatej rodziny, jednak jest ona jej siłą w dążeniu do spełnienia marzeń.
Pomimo, że nie stać ją na wiele rzeczy spełnia się w pasji narciarstwa idąc w ślady Stanisława swojego brata.
Historia dorastania, realizacji się w sporcie, marzeniach, które zostały brutalnie przerwane przez wojnę.
To opowieść o miłości do gór, do swojej ojczyzny, miłości silniejszej niż własne życie.
To opowieść o rodzinie silnej miłością, o odwadze, konspiracji i finale, który łamie serce.



„Jeśli będziesz pielęgnować życie, nie żal ci będzie kiedyś umrzeć.”

Czasy drugiej wojny światowej zawsze przyciągają mnie jak magnes, a w połączeniu z Zakopanem stanowią w ogóle raj dla miej duszy. Historia opowiedziana przez Sylwię podzielona jest na dwie części opowieść o dorastaniu Heleny jej pasji i zawodach i na jej losy kiedy Niemcy zaatakowały nasz kraj. O konspiracji, przenoszeniu korespondencji, przeprowadzaniu ludzi górskimi szlakami, więzieniu i śmierci. Ta książka była dla mnie bardzo namacalna bo czytałam ją wpatrując się w Giewont, wsłuchując się w wiatr, który szeptał kiedy podążałam górskim szlakiem w pewien zimowy poranek.