Opinia na temat książki Kurierka z Tatr

Czy znajdę tu miłośników narciarstwa? Kiedyś to uwielbiałam, ale dawno nie byłam juz na stoku, żałuję i chętnie to powtórzę, może w tym roku się uda 🙂

Hela, Helcia, dziewczyna, która od najmłodszych lat wiedziała co chce w życiu robić. Jej pasją były narty i góry, które dawały wolność i spełnienie. Od najmłodszych lat dążyła do tego, żeby być jak najlepsza w tym co robi i udało jej się, była polską mistrzynią sportów narciarski, a potem przyszła wojna i wszystko się skończyło… 12 września 1941 roku zabrakło na stokach walecznej dziewczyny, choć jej duch z pewnością pozostał w ukochanych górach.

Helu, nie znałam Cię wcześniej, cieszę się, że poznałam Twoją historię, która skończyła się tragicznie, została nagle przerwana przez hitlerowców. Byłaś promyczkiem, światełkiem w ciemności, dobrą, pogodną osobą. Czy taki los musiał Cię spotkać? Nigdy się nie zawahałaś w swoich działaniach, Twoje serce zawsze było wśród gór i biło dla Polski.
Te szepty, które kiedyś słyszałam w Tatrach, może to były Twoje szepty? Teraz, kiedy tam wrócę, będę o Tobie pamiętać…

Dzięki @sylwia.winnik.official poznałam osobę niezwykłą. Dziękuję autorce, że miałam taką możliwość, dziękuję za to, że zmierzyła się z tą historią, choć wiem, że nie była łatwa. Dziękuję, że odkryła przede mną nowe karty historii. Helena Marusarzówna do pewnego momentu miała piękne życie, wspaniałą wspierającą rodzinę i to co najważniejsze, pasję, a potem czar prysł, jak bańka mydlana. Mimo to Helena walczyła, stała się kurierką tatrzańską, robiła wszystko, żeby pomóc, była odważna i waleczna, a los okazał się okrutny. Była torturowana, przez długi czas przetrzymywana w więzieniu, ale nigdy nikogo nie wydała. Była i jest wzorem.