Ku gwiazdom. Antologia Polskiej Fantastyki Naukowej 2021

Międzypokoleniowy dialog science-fiction na wysokim poziomie.

Tajemniczy wirus przejmuje kontrolę. Pojawiają się obce organizmy i pozaziemskie cywilizacje. Zmiany klimatyczne postępują a pandemia nieśmiertelności nie daje wytchnienia. Dzieje się dużo, dzieje się różnie i dzieje się na bardzo dobrym poziomie.

Pierwsza część zbioru to laureaci-debiutanci, druga autorzy bardziej doświadczeni, choć poziom opowiadań jednych i drugich jest bardzo dobry, więc wspominam o tym podziale jedynie w ramach ciekawostki. Na koniec natomiast Kamil Muzyka rozważa aspekt surowców naturalnych a Marcin Dawid Mazur prawi o Polakach w kosmosie, co daje garść konkretnych informacji dla każdego fana gatunku. Felietonów tych spotkać się nie spodziewałam, ale w moich oczach jedynie podnosiły wartość tytułu. Tytułu, który już wcześniej (zaczynając od przedmowa Grzegorza Brony oraz Marcina Kowalczyka, przechodząc przez kolejne opowiadania) był bardzo dobry.

Spodziewałam się jedynie miłego umilacz czasu i może kilku opowiadań, które naprawdę mogłyby mi się spodobać, a dostałam ogrom tekstów, które były na bardzo dobrym poziomie. Nie znalazł się taki, który nie podobałby mi się wcale i nie było takiego, który byłby mi obojętny. Przy tak obszernych i różnorodnych zbiorach to niemalże niespotykane, więc jeśli tylko macie ochotę na dobre science-fiction — wiecie, gdzie szukać. Słowa nie chcą układać mi się w zdania, ale naprawdę polecam!