Księżycowe serce

Kate i Lucasa połączyła miłość i chociaż bardzo by chcieli być „zwyczajni”, nie są. Nic nie jest łatwe, nic nie układa, się tak jak by tego pragnęli. Na ich drodze stają bogowie, to kim jest Kate i jakie są oczekiwania do niej. Dziewczyna nie pamięta Olimpu, czuje się tam obco, nie chce tam być. Na dodatek jest zaręczona z Apollo, pomimo że jej serce należy do kogoś innego. To jednak niejedyne problemy, z jakimi się zmierzy. Nadciąga wielkie niebezpieczeństwo, wojna, która może wiele zmienić. Przed nimi wiele ważnych decyzji, od których zależy nie tylko ich los. Czy dadzą sobie radę z tak dużą odpowiedzialnością? Kto tak naprawdę jest przyjacielem a kto wrogiem? Czy miłość między Kate i Lucasem ma jakieś szanse? Czy będzie im dane być razem?

Tak jak tom pierwszy, tak i drugi według mnie jest książką dla nastolatków i przez nastolatkę była czytana. Jej odczucia były zdecydowanie pozytywne, nawet bardziej niż w poprzednim tomie. W książce akcja jest szybka, z ciekawymi zwrotami, co sprawia, że od książki ciężko się oderwać. Sporym plusem jest fakt, że tym razem czytamy ją nie tylko z perspektywy Kate, ale również innych bohaterów, co wiele wnosi do historii.

Główna bohaterka pozostała ciekawa, dająca się lubić. Nie zmieniła się za bardzo, no może troszkę wydoroślała.

„Księżycowe serce” to książka, która polecam dla nastolatków. Znajdą w niej ciekawą, dość dynamiczną historię.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - ...