Kroniki Lenny'ego. Grecja

** RECENZJA PATRONACKA/ PATRONAT MEDIALNY **
Z dużą ciekawością czekałam na tę kontynuację, i gdy tylko pojawiła się ona w moim czytniku, przepadłam w tej historii, i nie dlatego że jest to mój kolejny patronat, ale dlatego, że dużo lepiej mi się ją czytało, i jakoś szybciej czas przy lekturze płynął, choć książka jest o niemal dwieście stron obszerniejsza niż tom I. Nie mam pojęcia, dlaczego tak się zadziało, ale bardziej przypadła mi do gustu ta część. Może to przez ten ciepły klimat? ;)

Asia i Paweł, których znamy z poprzednich książek (Czekoladowe Randez-vous, W miłości siła, Kroniki Lenny'ego. Syberia) wyruszają tym razem do Grecji. Jest to podróż pełna przygód, ciekawych i intrygujących spotkań, wielkich sportowych wydarzeń i zaskakujących niespodzianek.
Nie będę opisywać dokładnie fabuły, bo byłabym zmuszona za dużo spojlerować, a nie chciałabym odbierać Wam przyjemności z odkrywania fabuły.
Zdradzę tylko, że naprawdę dużo się dzieje, a nasi bohaterowie czerpią z tej podróży pełnymi garściami, nie ma tu czasu na nudę. Los sprzyja im na każdym kroku, a niewielkie niepowodzenia, które ich spotykają, szybko przekuwają się w kolejne sukcesy.

Pomysł na fabułę bardzo udany. Autorka przemyca tu wiele ciekawostek, dając przy tym okazję do "poznania" wielu ciekawych miejsc, które odwiedzają nasi podróżnicy, a przyznaję (szczerze),że wcześniej nie miałam o nich zielonego pojęcia. Dzięki temu nie dość, że można się czegoś ciekawego dowiedzieć, t...

„Podróż jest najlepszym sposobem na życie.”

„Kroniki Lenny’ego. Grecja” to druga część cyklu przygód Joanny i Pawła kreowanych przez Ewę Sosnowską. Do wyboru tego tytułu do czytania skłonił mnie tytuł. Przeczytać coś o mojej ukochanej Grecji, to jak cofnąć się w czasie do momentów w niej spędzonych. Kocham Grecję! Za błękit nieba, za stosunek do życia, nawet za to, że rozkłady autobusów funkcjonują sobie a kierowcy sobie ;) Grecja to niesamowita mentalność, w której może i trudno się odnaleźć, ale można się nią zachwycić. Chciałam, aby ten tytuł mi to przypomniał. I wszystko byłoby super – bo podróże kształcą, bawią i rozwijają. Jednakże w tej książce do granic doprowadzała mnie główna bohaterka – Asia, który niczym „król Midas”, czego się nie dotknęła – zamieniała to w złoto. Joanna to kobieta wszechstronna! Dziennikarka (najlepsza), przewodniczka (najlepsza), pilotka w rajdach samochodowych (najlepsza), organizatorka wszelkiego rodzaju imprez (najlepsza)… i tak bez końca! Dla równowagi, jej mąż Paweł, to oaza spokoju (choć i od tego są wyjątki, gdy w grę wchodzi zazdrość) i wyrozumiałości (w stosunku do Asi). Gdzie Ci dwoje nie zajadą swoją Puszką, tam spotkają akurat przyjaciół (nieważne, czy to już Grecja, czy jeszcze coś innego w drodze) – tak jakby cały świat czekał tylko na nich. Ale dość o tym… Co jest piękne w tej opowieści – miejsca, które odwiedzają, bo rzeczywiście w taką podróż to chętnie bym się z nimi wybrała! Zwłaszcza teraz, w dobie p...

Drugi tom cyklu „Kroniki Lenny’ego” zabiera czytelnika w dużo cieplejsze rejony, niż pierwszy. Asia i Paweł, którzy poprzednio podróżowali po Syberii, tym razem wybierają się do Grecji. Towarzyszy im synek Alan, a środkiem transportu ponownie jest Puszka – dostosowana do celów mieszkalnych ciężarówka.

Chociaż bohaterowie nie zdecydowali się na najłatwiejszą ani najwygodniejszą opcję podróżowania, los na każdym kroku wynagradza im tę odwagę. Ludzie i okoliczności zazwyczaj im sprzyjają, a problemy rozwiązują się w często zaskakujący i pomyślny sposób. Dodatkowo Asia jest pomysłową i skuteczną osobą – to ona tak naprawdę prowadzi Pawła, raz narwanego, raz zbyt rozkojarzonego – przez tę przygodę.

Autorka – Ewa Anna Sosnowska – ponowne zaskakuje wszechstronną wiedzą. To nie jest płytka książka o niczym. Poczytamy tu i o motoryzacji, i o kulturze. Tło historii nakreślone jest naprawdę zamaszyście i niewykluczone, że podczas lektury czytelnik odnajdzie tu własną nową pasję.

Kolejnym atutem książki jest narracja poprowadzona na dwa głosy – Asi i Pawła – podobnie, jak w tomie pierwszym. To bardzo ciekawe obserwować, jak ta sama sytuacja bywa różnie postrzegana oczyma dwojga ludzi.

Czego czytelnik tu nie znajdzie, to wulgaryzmy, brutalność, obsceniczność. Przy tej książce – tak samo jak przy pozostałych powieściach Pani Ewy – można naprawdę zrelaksować się i odpocząć, cieszyć historią pełną pozytywnoś...