Królowa piękna z Jerozolimy

Luna o zielonych oczach jest najpiękniejszą kobietą w całej Jerozolimie. Jej córka Gabriela nie odziedziczyła po niej słynnej urody i wdzięku. Kobiety nie rozumieją się i nie potrafią znaleźć wspólnego języka, ale gdy dochodzi do tragedii, Gabriela odkrywa, że matka ma do zaoferowania znacznie więcej niż starannie pomalowane usta.
Aby zrozumieć tę trudną relację, dziewczyna odkrywa różne wątki historii swojej rodziny: od prababki Mercady, znanej uzdrowicielki, kobiety surowej, zimnej i bezwzględnej, przez zgorzkniałą babcię Rosę, która sprzątała domy Anglików i nigdy nie zaznała szczęścia, po kochającą zabawę, promienną Lunę. Gabriela musi zmierzyć się z przeszłością o wiele bardziej złożoną, niż mogła przypuszczać i teraźniejszością, która bywa okrutna.

"Królowa piękna z Jerozolimy" jest debiutancką powieścią autorki i jest uznawana za międzynarodowy bestseller, książka doczekała się nawet ekranizacji w postaci serialu na platformie #netflix, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok tej powieści! Stylistyka i język jakim posługuje się autorka sprawiają, że książkę czyta się z przyjemnością i kompletnie nie odczuwa się dużej ilości stron (560 str.). Fabuła książki została w ciekawy sposób nakreślona, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, bohaterowie zostali wykreowani w bardzo naturalny sposób. Już od pierwszych stron zostałam wciągnięta do intrygującego i pełnego tajemnic świata kobiet z rodu Ermozów i z ogromnym zainteresowaniem śledziłam ich losy. Au...

Kurcze, wszystkiego bym się spodziewała po tej lekturze, ale nie tego, że tak bardzo mnie wciągnie! Z jaką lekkością czytałam kolejne strony, jakby był to ukrywany przed światem ważny pamiętnik w którym to informacje zawarte ciekawiły mnie bardzo bardzo. A opowieść zaczęła się przedstawiając losy kobiety o imieniu Luna, której urodę wszyscy podziwiali jak największe złoto. Na widok jej nóg klękały narody, a w oczy mogli spoglądać całymi dniami. Była szanowana i podziwiana z czego zdawała sobie sprawę. Nagle jednak pewnego dnia coś stało się z jej nogą. Późniejsze koleje sprawiły, że była zmuszona jeździć na wózku inwalidzkim. Bywały chwile, że nic nie mówiła i nie chciała, by ktokolwiek ją tak oglądał. I długo nie musieli tego robić...

,,Wiele lat po jej śmierci, gdy znalazłam w sercu miejsce, żeby poznać moją matkę, żeby ją tam wpuścić, ciocia Rachelika wyjawiła mi sekret jej udręki, jej bólu, który nigdy nie przeminął, tyle że wtedy było już za późno, by naprawić to, co się zepsuło między mną a mają matką".

,,Jestem kobietą jesieni, jestem kobietą pożółkłych liści. Jakbym się urodziła w jej tylnych drzwiach, dwa kroki przed zimą".

Jedna z córek Luny niestety była jej przeciwieństwem. Choć nie wiem jak by się starała, matka zawsze była latem, a ona jesienią. By dowiedzieć się pewnych rzeczy będzie musiała odkryć stare karty przeszłości swojego rodu. W ten sposób odkryje wiele tajemnic kobiet, które były jej matką, babką i tak dalej. Każda z ni...

Saga rodzinna, której akcja rozgrywa się w Jerozolimie, miejscu ciekawym, ale równie tajemniczym, musiała mi przypaść do gustu. Chociaż napisana w spokojnym i statecznym stylu, ma w sobie coś, co sprawia, że ciężko się oderwać od lektury.

Na przestrzeni czasu, rodzina przeżywa wzloty i upadki, radzi sobie z problemami i cieszy chwilami szczęścia. Cała powieść jest raczej smutna, nostalgiczna, ale i nasycona namiętnością, burzliwością i świetnie pokazanymi realiami. I tu ta mieszanka wyszła świetnie. Bohaterami targają uczucia, miłość przeplata się nienawiścią, a radość z rozpaczą. Chociaż książka nie należy do tych krótkich, to czyta się ją z pełnym zaangażowaniem.

Jest to książka z pogranicza literatury pieknej, z dużą ilością elementów obyczaju i historycznym tłem. Stateczna, wyważona, ale wciagająca. Na pewno może zaskoczyć i zachwycić.