W "Kopii i warkoczach" Majchrowski ożywia przeszłość, zbliża ją do czytelnika. Humor - w najlepszym gatunku - przenika całą powieść. Jej istotną kanwą jest obyczaj w początkach XVI wieku, szczegóły z życia codziennego, "podszewka" historii, nie historia opisana w podręcznikach. Autor poprzestał na delikatnym zarysie fabularnym, uzyskując w rezultacie niezwykle plastyczny obrazek epoki. Czytelnik bez trudu i oporów przenosi się w czasy odległe. W "Kopii i warkoczach" ludzie są żywi - z krwi i kości. Widzi się ich, jest się między nimi, niczym w gronie znajomych. Ich język przywodzi na myśl Reja, lecz brzmi potoczyście jak współczesny, nie nuży czytelnika; przeciwnie - nadaje powieści nutę specyficznego humoru i uroku.