Kociarz

To pierwsza książka z tak mocnymi opowiadaniami, jaką miałam okazję czytać i zdecydowanie... chce ich więcej! W "Kociarzu" znajdziemy 12 opowiadań, które szybko zyskały popularność i dzięki temu postanowiono wydać je w formie książki. Autorka jest mocna! Teksty są odważne, śmiałe i bardzo prawdziwe. Czasami aż przesadzone, ale dzięki temu jeszcze mocniej możemy zdać sobie sprawę z panującego obecnie problemu. Sporo tutaj namiętności, seksu, relacji międzyludzkich, uczuć i samotności. Widzimy funkcjonowanie społeczeństwa i to zdecydowanie pokazane z tej gorszej strony.
Przez te 12 opowiadań naprawdę sporo zobaczymy! Opowiadania mają różną długość, ale zazwyczaj jest to około 30-40 stron i czyta się je naprawdę błyskawicznie! Do tego nie musicie ich czytać po kolei, ponieważ każde z nich opowiada nam zupełnie inną historię i pokazuje prawdziwą i mocną twarz bohaterów, jacy w nim występują.
Ja mam cichą nadzieję, że z autorką będę miała się jeszcze okazję spotkać podczas czytania jej innych opowiadań. Zdecydowanie z miłą chęcią po nie sięgnę i przeczytam je. Jeśli nie chcecie od razu kupować całej książki, ponieważ nie wiecie, czy opowiadania przypadną Wam do gustu, to myślę, że w internecie znajdziecie jej treści i tam możecie najpierw je przeczytać!

Gdyby ktoś opisał naszym przodkom czasy, w których żyjemy dzisiaj, całkiem prawdopodobne, że uznaliby, że mamy się jak pączki w maśle. Wszystkiego jest pod dostatkiem, cuda techniki pozwalają na przekraczanie dotąd nieosiągalnych granic, możliwości człowieka poszerzyły się niemal w każdym zakresie. A jednak trzeba zauważyć, że w erze królowania social mediów zatarły się również te ograniczenia, które nigdy nie powinny zostać zniesione – ograniczenia prywatności i intymności. Współczesne życie niesie za sobą tyle samo wygód, co pułapek, a przecież nowy telefon czy liczba obserwatorów na Instagramie nie pomogą, kiedy w grę wchodzi miłość, zdrada, samotność czy strach przed odrzuceniem.

O „Kociarzu” usłyszeliście już ode mnie przy okazji zapowiedzi i krótkiej opinii na temat opowiadania o tym samym tytule, które dało początek właśnie temu zbiorowi. Poza wspomnianą historią, w antologii autorstwa Kristen Roupenian znalazło się 11 innych opowieści, przy czym „inne” to słowo-klucz, bo to właśnie ono najszybciej przychodzi mi na myśl, gdy zastanawiam się nad tą książką. Muszę powiedzieć, że w mojej „karierze” czytelnika jeszcze nie pojawił się żaden tytuł, który wywołałby u mnie tak skrajnie różne emocje i pozostawił tyle miejsca na refleksje. Czy komuś przypadnie do gustu ten rodzaj do prozy, czy też nie – trzeba przyznać, że w „Kociarzu” jest coś niezwykłego, co wyróżnia go na tle innych pozycji.

Zacznę może od tego, co zwróciło moją największą uwagę, czyli styl ...

Podobno książka została okrzyknięta globalnym fenomenem na miarę swoich czasów. Czasów przemian społecznych, które fascynują i niepokoją. Najpierw do mnie dotarł fragment, po przeczytaniu którego nie mogłam się doczekać całości.
Opowiadania w tej książce są różne gatunkowo i dotyczą różnych dziedzin życia. Mamy tutaj thrillery psychologiczne, opowiadania z nutką horroru, zjawiska nadprzyrodzone, platoniczną miłość podszytą erotyzmem z dużą dawką podniecenia i wybujałymi fantazjami seksualnymi.
Nie mogę powiedzieć, że książka mnie zachwyciła, i myślę, że czekając na całość, spodziewałam się czegoś innego.
Niektóre z tekstów mają fabuły typowo realistyczne, dość wiernie odzwierciedlające współczesny świat (opowiadanie Kociarz), ale niektóre to czysta fantastyka (opowiadanie Szramy), a jeszcze inne utrzymane są w fabule baśniowej (opowiadanie Lustro, wiadro i stara kość)
Muszę jednak przyznać, że autorka zafundowała swoim czytelnikom dość błyskotliwe teksty, stworzyła przesycone czarnym humorem obrazy przedstawiające współczesne społeczeństwo. Pokazała jak skomplikowane są zależności między płcią, seksem i władzą, jak brutalne często występują relacje między ludźmi.
Opowiadania te z jednej strony fascynują, z drugiej przerażają, momentami budząc nawet pewnego rodzaju wstręt antagonicznie występujący z zachwytem.
Myślę, że gdyby ta książka była tematem w jakimś Klubie Czytelnika, to wywołałaby ostrą dyskusję. Z całą pewnością opowiadania te znalazłyby z...