Kochanie zabiłam nasze koty to wypadkowa, jak to zwykle bywa z powieściami, przejęcia losem ludzkości i różnych osobistych udręk. W ingrediencjach znajdą więc Państwo moje zmęczenie radioaktywnymi miastami i moje zmęczenie radioaktywną sobą. I moje urzeczenie morzem jako tworem w sposób doskonały i beztroski łączącym w sobie bezkres i ściek. Wreszcie- bezustanne zadziwienie kondycją duchową nowego człowieka. Człowieka wolnego, żyjącego poza takimi anachronicznymi, zaśmiardującymi molami kategoriami jak duchowość, religia, polityka, historia. Człowieka w związku z tym bezjęzykowego, człowieka którego mową ojczystą jest Google Translator. Aktualnie mam więc nadzieję że będą lubili Państwo moją nową książkę.
Kochanie, zabiłam nasze koty
Dorota Masłowska
6.6
/10
Ocena 6.6 na 10 możliwych
Na podstawie 20 ocen kanapowiczów
Na podstawie 20 ocen kanapowiczów
/o-1304907/n/kochanie-zabilam-nasze-koty)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
6.6
/10
Ocena 6.6 na 10 możliwych
Na podstawie 20 ocen kanapowiczów
Na podstawie 20 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2012-10-01
ISBN: 978-83-7392-393-5, 9788373923935
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Kategorie:
Powieść polska,
Literatura piękna
Stron: 160
Mamy 2 inne wydania tej książki
Autor
/0dd451e32855b23e657c43ef7ecc78f7/n/dorota-maslowska)
Dorota Masłowska
Urodzona 3 lipca 1983 roku w Polsce (Wejherowo)
Pisarka, autorka sztuk teatralnych, felietonistka. Zadebiutowała w 2002 powieścią "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną", wydany dwa lata później "Paw królowej" przyniósł jej nagrodę Nike. W 2012 ukazała się jej trzecia powieść "Kochanie,...
Pozostałe książki:
/d073c0bf-9dcb-4da9-b415-8a80883cf778/n/wojna-polsko-ruska-pod-flaga-bialo-czerwona)
/2ca7794f-9a8b-4a9a-a27a-93f2617c9daa/n/paw-krolowej)
/o-1304907/n/kochanie-zabilam-nasze-koty)
/o-382127/n/dwoje-biednych-rumunow-mowiacych-po-polsku)
/73bfead8-b622-475e-811e-e21df965042d/n/inni-ludzie)
/o-474059/n/miedzy-nami-dobrze-jest)
/o-1322963/n/jak-przejac-kontrole-nad-swiatem-nie-wychodzac-z-domu)
/039dafe0-4f70-4a7a-bd00-630ab69a4cc9/n/bowie-w-warszawie)
/e71fbd13affef4c545023d227906df9d/n/jak-przejac-kontrole-nad-swiatem-2)
/4dc3c6f232a333ea484f54da01d69431/n/magiczna-rana)
/o-1318767/n/wiecej-niz-mozesz-zjesc-felietony-parakulinarne)
/o-9788308053621/n/jak-zostalam-wiedzma-opowiesc-autobiograficzna-dla-dzieci-i-doroslych)
/o-9788365613493/n/dramaty-dwoje-biednych-rumunow-mowiacych-po-polsku-miedzy-nami-dobrze-jest)
/5b7378f1-49d2-4ce6-8281-08e32d46104b/n/mam-tak-samo-jak-ty)
/o-9788308052044/n/dusza-swiatowa)
/o-615081/n/dwa-dramaty-zebrane)
/o-603171/n/snow-white-russian-red)
/o-493029/n/white-and-red)
Wszystkie książki Dorota Masłowska
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
"Kochanie, zabiłam nasze koty"
28.02.2013
„Kochanie, zabiłam nasze koty” to moje pierwsze spotkanie z Masłowską. Słyszałam o niej wiele i nie kryję tego, że z mieszanymi uczuciami sięgnęłam po jej najnowszą powieść. „Kochanie, zabiłam nasze koty” to opowieść snuta lekko o Farah, trzydziestoletniej mieszkance metropolii. Oprócz Fa, nie wiedzącej co zrobić ze swoim życiem poznajemy jej przy... Recenzja książki Kochanie, zabiłam nasze koty
@Komsomolskaja
× 1
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Fenomen Masłowskiej?
Potrafi opowiadać – jak napisał S. M.
Potrafi obserwować – jak napisał W. G.
Ja dodam: rozbawić, rozśmieszyć, zaintrygować, zadziwić, zasmucić... czyli
wzbudzić te emocje, których najbardziej oczekuję od dobrej literatury.
W dodatku robi to w sposób niekonwencjonalny, nowatorski i autentyczny.
"Kochanie, zabiłam nasze koty" to wielobarwna, rozbudowana refleksja egzystencjalna w humorystycznym przekazie. Często surrealistycznym i absurdalnym.
A humor naprawdę najwyższej próby. Wyrafinowany. Sarkastyczny. Z pomysłem.
Zachwycająco zabawny po prostu.
Ale. Wesołość bezpośrednia zostaje przyćmiona. Humorem gorzkim. "Zadziwieniem
kondycją nowego człowieka" (określa autorka).
Widzimy zabawne stylowo, ale sarkastyczne opisy codzienności życia młodego
pokolenia – zanurzonego w ekshibicjonistycznym Facebooku, translajtującym wszystko Googlu, w pozornie zbliżającym społecznie internecie, w którym osamotnione jednostki jawią się jako "wielce dumni z niedorzeczności podejmowanych konfiguracji".
Gorzko i przygnębiająco wybrzmiewa zwierzenie Alberta, który osiągnął stan całkowitej świadomości i jednocześnie całkowitego spokoju: "Wiem, wszystko, co powinienem w danej chwili zrobić, jednocześnie będąc cały czas świadomym, jakie to w gruncie rzeczy bez sensu[...]. Trwam, wypełniając ten czas czynnościami, które pozwalają mi go skrócić."
Błyskotliwe skojarzenia i inteligentne metaforyczne opisy przed...
Potrafi opowiadać – jak napisał S. M.
Potrafi obserwować – jak napisał W. G.
Ja dodam: rozbawić, rozśmieszyć, zaintrygować, zadziwić, zasmucić... czyli
wzbudzić te emocje, których najbardziej oczekuję od dobrej literatury.
W dodatku robi to w sposób niekonwencjonalny, nowatorski i autentyczny.
"Kochanie, zabiłam nasze koty" to wielobarwna, rozbudowana refleksja egzystencjalna w humorystycznym przekazie. Często surrealistycznym i absurdalnym.
A humor naprawdę najwyższej próby. Wyrafinowany. Sarkastyczny. Z pomysłem.
Zachwycająco zabawny po prostu.
Ale. Wesołość bezpośrednia zostaje przyćmiona. Humorem gorzkim. "Zadziwieniem
kondycją nowego człowieka" (określa autorka).
Widzimy zabawne stylowo, ale sarkastyczne opisy codzienności życia młodego
pokolenia – zanurzonego w ekshibicjonistycznym Facebooku, translajtującym wszystko Googlu, w pozornie zbliżającym społecznie internecie, w którym osamotnione jednostki jawią się jako "wielce dumni z niedorzeczności podejmowanych konfiguracji".
Gorzko i przygnębiająco wybrzmiewa zwierzenie Alberta, który osiągnął stan całkowitej świadomości i jednocześnie całkowitego spokoju: "Wiem, wszystko, co powinienem w danej chwili zrobić, jednocześnie będąc cały czas świadomym, jakie to w gruncie rzeczy bez sensu[...]. Trwam, wypełniając ten czas czynnościami, które pozwalają mi go skrócić."
Błyskotliwe skojarzenia i inteligentne metaforyczne opisy przed...
× 2
|
link
|
@Martynka86
2015-04-23
Kiepska, strasznie zagmatwana. Nie wiedziałam czy to, co jest opisywane to losy bohaterki czy jej sen. Nie podobała mi się.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Literatura piękna/współczesna
Tytuł tego opowiadania zaintrygował mnie i głównie to było powodem sięgnięcia po tą książkę. Zastanowiło mnie o czym może być coś, co ma tak absurdalnie brzmiący tytuł. O kotach? Nie...
Mamy dwie "psiapsiółki" - zawsze razem się trzymające - Farah i Joanne. Mamy mężczyzn, nimi zainteresowanych. Dziewczyny zajmują się zwyczajnymi babskimi "pierdółkami". Chodzą na jogę i czytają magazyny o jodze bo to takie "modne, trendy i na topie". Jednak w ich poukładanym świecie dochodzi do przerwania tej słodkiej idylli. Co takiego ma miejsce? Jak będzie wyglądało życie Fah i Jo? Kim jest Gosza?
Początkowe fragmenty nie skłaniają do dalszej lektury, jednak im dalej się zagłębiamy, tym bardziej wciągamy się w opowieść. I tak jest do połowy książki, kiedy to przekraczając tę granicę natrafiamy na dialog między Farah a niejaką Go na wernisażu. Dialog praktycznie o niczym...
Właściwie to, co w tej książce było najciekawsze to fragmenty opisów (ale te z pierwszej części książki i może z ostatnich pięciu rozdziałów), gdzie czasem ocierały się o nutkę humoru. Jednak od dialogu z pamiętnego wernisażu - wszystkie inne fragmenty z dialogami zaczęły mocno nużyć i rozmywać całą resztę. Odniosłam takie wrażenie, jakby się książka oddzieliła od tego, co było na początku.
Książka ta jest naszpikowana przeróżnymi przenośniami i "zabawą słowem", że tak to ujmę. Co bardzo kojarzy mi się z groteską. I gdybym miała zaliczyć ją do jakiegoś gatunku z pewnośc...
Początkowe fragmenty nie skłaniają do dalszej lektury, jednak im dalej się zagłębiamy, tym bardziej wciągamy się w opowieść. I tak jest do połowy książki, kiedy to przekraczając tę granicę natrafiamy na dialog między Farah a niejaką Go na wernisażu. Dialog praktycznie o niczym...
Właściwie to, co w tej książce było najciekawsze to fragmenty opisów (ale te z pierwszej części książki i może z ostatnich pięciu rozdziałów), gdzie czasem ocierały się o nutkę humoru. Jednak od dialogu z pamiętnego wernisażu - wszystkie inne fragmenty z dialogami zaczęły mocno nużyć i rozmywać całą resztę. Odniosłam takie wrażenie, jakby się książka oddzieliła od tego, co było na początku.
Książka ta jest naszpikowana przeróżnymi przenośniami i "zabawą słowem", że tak to ujmę. Co bardzo kojarzy mi się z groteską. I gdybym miała zaliczyć ją do jakiegoś gatunku z pewnośc...
|
link
|
Przeczytane
Biorąc pod uwagę, jak męczyłam się zarówno przy Pawiu królowej, jak i przy Innych ludziach, to tutaj było zdecydowanie przyjemniej. Do trzech razy sztuka?
|
link
|
Przeczytane
Tą książką Masłowska kupiła mnie całkowicie. Genialna pozycja tym bardziej, ze jej poprzednie ksiązki kompletnie do mnie nie trafiły. Polecam!
|
link
|
@Ewik
2019-01-24
8
/10
Specyficzna, jak to książki Masłowskiej.
|
link
|
@katarzynaowsianko
2021-12-09
8
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
wydanie tradycyjne
AG
@agata.stalka
2020-07-09
8
/10
SZ
@Szymon
2020-05-04
5
/10
Przeczytane
0_Nie posiadam
1_Literatura piękna
2_Biblioteka
3_Przeczytane 2019
Przeczytane
Dorota Masłowska
@Libro
2019-12-01
3
/10
Przeczytane
Przeczytane
Literatura polska (współczesna)
@Patrycja158
2019-01-09
8
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Wiem, że znowu jesteśmy dwiema obcymi jednostkami, że połączenie jest niemożliwe, że człowiek jest samotny w sobie na zawsze...”
/0dd451e32855b23e657c43ef7ecc78f7/n/dorota-maslowska "Dorota Masłowska")
