Paw królowej

Długo, długo nie dochodziło do mojego spotkania z panią Masłowską. Tyle nieprzychylnych opinii słyszałam ze wszystkich stron i chyba tylko to hamowało mnie przed sięgnięciem po jej książki. I gdyby nie trochę przypadkowe trafienie na „Pawia królowej”, czekałabym dalej.....
Pierwsze strony nie były łatwe - nie na codzień bowiem ma się do czynienia z tak specyficznym językiem i formą. Styl, gramatyka - wszystko przewrócone do góry nogami!!! Im dalej jednak wczytywałam się, tym większe miałam przekonanie, że jest to doskonały sposób na oddanie rzeczywistości, którą autorka chciała czytelnikowi przekazać.
Dla mnie książka jest fenomenalna!!!!! Językowe wygibasy zaskakują błyskotliwością Masłowskiej!!! Ja się doskonale bawiłam przy czytaniu, ale nachodziły również momenty refleksji.... Podziwiam dojrzałość autorki, jej umiejętność dostrzegania i przekazywania specyfiki otaczającego nas świata.
Polecam tym czytelnikom, którzy nie boją się nowych form ani ciętego, często wulgarnego języka. Polecam tym, którzy cenią niewyszukaną i bardzo kontrowersyjną literaturę.

Dla miłośników ciętego jęzora i wyrafinowanego dowcipu to prawdziwy kąsek. Czyta się to to z permanentnym uśmieszkiem na licu. Cudowna satyra na rodaków-NAS ma się rozumieć nie tyka;). Masłowska mnie urzekła- prawdziwa z niej ziomalka-swój typ.

Bałam się sięgać po tą książkę, byłam przekonana, że Masłowska to tzw. "autorka jednej książki", ale teraz stwierdzam, że "Paw królowej" to pozycja dużo lepsza, jeszcze bardziej przepełniona dowcipnym cynizmem, ciekawie napisana, stylizowana na piosenkę hh, przez co- jak dla mnie- bardzo fajnie się ją czytało. Nie każdemu odpowiada taka, powiedzmy, swoboda stylu, ale uważam, że w literaturze polskiej, przysyconej ckliwymi dramatami i wojennymi nowelami taka kreatura współczesności oprawiona w jak najbardziej awangardowym stylu jest potrzebna. Polecam ziomki! : )

Gdybym wydała na tę książkę pieniądze, to spaliłabym ją w piecu. Na szczęście jest pożyczona i bardzo chętnie się jej pozbędę. Straszne to było... siląca się na oryginalny styl autorka sprawiła, że nigdy więcej nie sięgnę po jej wypociny. Hiphopowa stylistyka jest naciągana, a czyta się to ciężko

Nie zachwyciła mnie. Ma kilka zabawnych momentów. Konwencja piosenki hiphopowej jest pomysłowa, ale czy wystarczająco pomysłowa na Nike? Druga książka nie powiedziała mi o pisarstwie Masłowskiej niczego nowego. Pozostała więc dla mnie inteligentną i dowcipną (choć nie genialną) pisarką.

Przeczytałam to w niesamowitych męczarniach po to, aby móc z czystym sumieniem skrytykować pisaninę, moim zdaniem nie zasługującą na miano książki. Oczywiście język oryginalny, dowcip cięty, wyrafinowany również, ale dla mnie to po prostu tekst piosenki hip-hopowej.

psychodelię i pogoń mysli potrafi uprawić Joyc.masłowska nie ma pióra , nie ma polotu, ma tylko mętlik w głowie.cóż nie mi oceniać czasy, ale ona chyba próbuje/

Jak dla mnie beznadzieja! nie da się czytać tego w ogóle. Męczarnia. Nie polecam.

hehe, jest to na pewno cos innego. Mi sie bardzo podobało :)

nie, myślałam, że będzie better...

rewelacja