Opinia na temat książki Kobieta w oknie

Wiele niejasności. Tysiące wątpliwości. Milion tajemnic. Ale przede wszystkim, nieskończona ilość pytań. Tu wszystko było tak... dziwne, zastanawiające, podejrzane. Z jeden strony zupełnie zaufałam głównej bohaterce, ze współczuciem patrząc jak wszyscy próbowali wmówić jej coś, czego nie było, a z drugiej każda najmniejsza rzecz, która miała miejsce, budziła moje podejrzenia. Było duszno. Duszno od bezradności i bezsilności. Duszno od wątpliwości, które co chwila pojawiały się nie tylko w głowie Anny, ale i mojej. Tak naprawdę każdy był tutaj podejrzany. Każdy coś ukrywał. Każdy budził pewien... niesmak. Nikomu nie można było zaufać. A skoro tak... czy można zaufać samemu sobie?
Powiem Wam, że czułam dziwny niepokój, przytłoczenie, niemoc. Miałam wrażenie że rzeczywistość, zupełnie jak ściany pokoju, coraz mocniej zaciskają się wokół mnie, zabierając mi coraz to więcej przestrzeni. Walczyłam o wzięcie oddechu...
"Kobieta w oknie" to wciągający, mocno klimatyczny, pełen tajemnic i niepokoju thriller. Czytało się naprawdę szybko, a następujące po sobie wydarzenia nie tylko zaskakiwały, ale przede wszystkim zmuszały do myślenia. Do analizy. Do obliczania prawdopodobieństwa takiej sytuacji. Przyznam, że w pewnej kwestii miałam rację, jednak mimo wszystko pod koniec byłam w niemałym szoku! Tego się zdecydowanie nie spodziewałam.