Klub Smutnych Duchów

CYKL: "KLUB SMUTNYCH DUCHÓW" (TOM 1)

Rzadko sięgam po komiksy ale jeśli rzeczywiście już jakiś trafi w moje ręce, to jak nie są to przygody Lary Croft, to jest duża szansa, że będzie poruszać jakiś interesujący temat. W komiksach z cyklu "The Sad Ghost Club" temat jest nie tyle interesujący, co ważny. Dotyka problemu depresji, czyli choroby, z którą zmaga się wielu, choć nie każdy chce o tym mówić. Mało tego, nie zawsze sobie z tego zdają sprawę, przynajmniej w początkowej fazie.

W pierwszym tomie trylogii "Klub Smutnych Duchów" poznajemy ducha Sama. Dla niego zaczyna się kolejny, nudny dzień. Sam ma tego dnia wiele do roboty, bo musi się uczyć, napisać wypracowanie, do którego ciężko mu się zabrać. No i jest coś jeszcze: Sam bardzo przeżywa wszystkie swoje rozterki, drobiazgowo analizuje każdą możliwość. Można wręcz powiedzieć, że "dzieli włos na czworo", za każdym razem zamartwiając się przy tym i zastanawiając czy zamierzone cele się powiodą i czy w ogóle mają sens, bo: "co jeśli jednak nie mają sensu"? Tak samo zastanawia się Sam nad zaproszeniem na imprezę do znajomych, które przypadkowo akceptuje. I co teraz? Pójść czy nie pójść? A co, jeśli nikt nie będzie z nim rozmawiał...

Komiks obejmuje dwadzieścia cztery godziny z życia głównego bohatera. Tylko tyle i aż tyle mając na uwadze to, ile Sam tego dnia się dowie i co przeżyje. Poruszone w nim kwestie mają za zadanie pokazać, że nawet najgorszy dzień moż...

"Klub smutnych duchów" to prosta, urocza i naprawdę, naprawdę ważna powieść graficzna!

Główny bohater czuje się samotny - nawet, gdy jest wśród ludzi. I zdecydowanie za dużo myśli pląta mu się po głowie. Z kolei główna bohaterka nie ma ochoty ruszać się z łóżka i robić czegokolwiek. Ale gdy przypadkiem na siebie trafiają, łapią nić porozumienia...

Uwielbiam komiksy, które są na tyle uniwersalne, że pokochają je zarówno dorośli, jak i ci nieco młodsi czytelnicy. Szczególnie podoba mi się, że poruszony został tu temat zdrowia psychicznego, o którym w książkach dla młodzieży wciąż jest zbyt cicho. Nie ukrywam, że chciałabym poznać ten komiks kilka lat temu - żeby przeczytać słowa, których bardzo wtedy potrzebowałam. Że nie jestem sama, że ktoś mnie rozumie, że powinnam z kimś porozmawiać.

Z pewnością jest to komiks momentami uroczy i przesłodki (żaba!), ale chwilami bywa naprawdę trudny. Nie jestem pewna, czy zgadzam się ze stwierdzeniem, że jest to comfort book - dla osób, które zmagają się z takimi problemami jak bohaterowie, lektura Duszków nie będzie łatwa. Ale przynosi ona ulgę, nadzieję i motywację do działania - rozmowy z kimś czy podjęcia terapii.

Kreska jest prosta, ale mega klimatyczna i idealnie pasuje do tej historii - zresztą, zobaczcie sami na kolejnych fotkach, czego możecie się po niej spodziewać!

Nie mogę się już doczekać kolejnych części, a Wam gorąco polecam - szczególnie, jeśli czujecie się czasem jak smutne d...