Jedno życie

Książka, pt. „Jedno życie” ukazała się w Polsce za sprawą wydawnictwa Relacja. Na jej kartach piłkarka przeprowadza nas przez swoje życie od momentu narodzin, aż do chwili wybuchu pandemii koronawirusa. Opowiada nam o dorastaniu w wielkiej, w większości konserwatywnej rodzinie, o tym kiedy zrozumiała, że jest lesbijką i jak zareagowała na to jej rodzina, najbliżsi oraz współpracownicy, w końcu dzieli się z nami swoimi doświadczeniami z gry w reprezentacji USA oraz wielu klubach piłkarskich.

To jednak nie powyższe zdarzenia z życie Rapinoe są tutaj...

Mam pewien problem z biografiami sportowców. Z jednej strony fascynuje mnie ich wola walki i wewnętrzna siła, a z drugiej aspekt kariery sportowej nie potrafi mnie zainteresować. Z autobiografią Megan Rapinoe mam pewien problem; jest nieco inna!
•
Kariera piłkarska Rapinoe to tylko jeden z elementów tej złożonej i wielowątkowej opowieści o dziewczynie z sąsiedztwa - właśnie tak odbieram wielokrotnie nagradzaną sportsmenkę i mistrzynię olimpijską. Bo jak inaczej można określić osobę, która w szczery i jasny sposób przedstawia się czytelnikowi? Z kolejnych stron wyłania się obraz kobiety o silnym charakterze, potężnej osobowości i sercu, które jest pełne miłości do innych.
Szczególnie zainteresowały mnie fragmenty związane z dzieciństwem Megan, jej dojrzewaniu i odkrywaniu prawdziwej siebie. Niestety wszelkie wspomnienia związane z karierą sportową mnie nie zaciekawiły, jednak doskonale rozumiem, że to właśnie pozycja w świecie sportu pozwoliła Rapinoe rozwinąć skrzydła i była furtką do rozpoczęcia działalności na rzecz osób w jakikolwiek sposób dyskryminowanych.

Pięknie wydana autobiografia „Jedno życie” to wpasowująca się w amerykański sen historia kobiety, która mimo słów krytyki i związanym z nimi poczuciem odosobnienia potrafił stawiacz czoło przeciwnościom i pozostać wierna swoim przekonaniom. Nie jest może wybitna, jednak w odbiorze okazuje się nadzwyczajnie przyjemna i przejrzysta. Do przeczytania w jedno popołudnie!