Jeden dzień w starożytnym Rzymie. Życie powszednie, sekrety, ciekawostki

Ciekawa i dobrze napisana książka.
Autor koncentruje się na jednym dniu z czasów panowania cesarza Trajana, z 115 roku n.e. Wciela się w dobrze poinformowanego przewodnika, który zaprowadzi nas i do domu patrycjusza, i do klitki biedaka, i do księgarni, i domu publicznego. A także, oczywiście, do forów, świątyń, term i Koloseum. Niekiedy przeskakuje z konkretnego zdarzenia, którego jesteśmy świadkami, do szerszej perspektywy. Jak zmieniała się pozycja kobiet? Jak trenowano gladiatorów? Jak budowano termy? Itd., itp. Trudno się przyczepić, że jakiegoś aspektu funkcjonowania Wiecznego Miasta brakuje. Autor stara się, aby jego opisy były wyczerpujące i przemawiały do wyobraźni, w czym pomagają rysunki. Niekiedy odwołuje się do miast współczesnych Indii, podobnie pełnych ruchu, kontrastów, a także mocnych przypraw i intensywnych smaków. Starożytny Rzym jawi się jako miasto zdumiewająco współczesne, olbrzymie, wieloetniczne, gwarne. Oczywiście, nie brak w nim biedy i barbarzyństwa (niewolnictwo, usankcjonowana przemoc), ale istnieją również publiczne i dostępne dla wszystkich łaźnie, rozrywka, a nawet fast foody… A także arcydzieła architektury i dzieła sztuki pod gołym niebem. Wiele z nich pochodziło z grabieży, zwłaszcza Grecji, o czym autor wspomina jako o czymś naturalnym, wręcz godnym aprobaty. Mniej ma zrozumienia dla Napoleona, który zrobił to samo z Rzymem, „przez co dzisiaj Luwr zapełniają, jakby nigdy nic, zagrabione we Włoszech i nigdy niezwrócone dzieła sztuki”....