Opinia na temat książki Jaskinie umarłych

Katarzyna Wolwowicz to moje odkrycie. Jakże jestem ukontentowana! Sięgnęłam po mroczną historię Carmen Rodrigez i przepadłam. „Jaskinie umarłych”
Główna bohaterka przyjeżdża do Jeleniej Góry z Hiszpanii i próbuje na nowo poukładać swoje życie. Zaczyna pracę profilerki w wydziale kryminalnym jeleniogórskiej policji i już na samym początku dostaje sprawę brutalnego morderstwa kobiety. Ciało znaleziono w jaskini. W trakcie śledztwa dochodzi do kolejnych zabójstw. Czy to sprawka seryjnego mordercy?
Autorka zafundowała czytelnikowi bardzo interesującą wędrówkę tropem sprawcy, spychając na fałszywe ścieżki, by zaskoczyć kolejnym odkryciem Carmen. Do tego dorzuciła intrygującą przeszłość głównej bohaterki i jej problemy osobiste. Pojawia się nawet pytanie, czy profilerka na pewno jest tą, za którą się podaje. Portret psychologiczny mordercy – zbawcy (w jego mniemaniu) świata, świetne kreacje zarówno Carmen jak i podkomisarza Szyka to niepodważalne atuty tego kryminału. Autorka zwraca uwagę na to, jak wydarzenia z dzieciństwa kształtują przyszłe życie człowieka. Akcja rozgrywa się w ponurej atmosferze. Raz przyspiesza, raz zwalnia, dając możliwość dokładnego przyjrzenia się motywom postępowania bohaterów i możliwość rozładowania emocji, a te towarzyszyły mi od pierwszych stron.
Ciekawą fabułą, fałszywymi tropami, zwrotami akcji i świetną kreacją bohaterów Wolwowicz mistrzowsko buduje napięcie. Pięknym językiem tworzy emocjonującą narrację. Zmusza czytelników do refleksji nad własnym życiem, motywacjami, moralnością.
„Jaskinie umarłych” to powieść dla fanów dobrze skomponowanego thrillera, w którym są głębsze warstwy, złożone postacie i emocjonująca akcja.