Poprzednie wydania „Iliady” w Bibliotece Narodowej zawierały wybór tekstu w przekładzie Franciszka Ksawerego Dmochowskiego zrewidowanym przez Tadeusza Sinkę, który opracował również wstęp i komentarz (wydania I – X w latach 1922 – 1966). Wydanie XI (1968) zmienione tegoż opracowania przygotował Jerzy Łanowski, opracowując na nowo część wstępu i przypisów. W wydaniu XII (1972) zamieszczono po raz pierwszy nowy przekład pióra Kazimiery Jeżewskiej, jednakże w wyborze bliskim już całości poematu, bo opuszczając tylko 864 wiersze. Wstęp i przypisy Jerzego Łanowskiego powtórzyły z niewielkimi zmianami części opracowania wydania z roku 1968. Wydanie XIII z r. 1981 było pierwszym pełnym przekładem „Iliady” w tej serii wydawniczej. W wydaniu obecnym, XIV, a drugim zupełnym, dokonano nieznacznych zmian i uzupełnień we wstępie, bibliografii i komentarzu. Zachowano nieznaczne części dawnego wstępu Tadeusza Sinki, jak również część opracowanych przez Sinkę przypisów.