Handlarz obrazów

Sięgając po tę powieść spodziewałam się bardziej dramatycznych sytuacji obawiając się, że może być to trudna i brutalna opowieść. Tymczasem autor skupił się na nakreśleniu więziennego życia, w którym nie brakuje humoru, refleksji i realiów polskiego sądownictwa. Stworzył portrety osób przebywających za więziennymi kratami w sposób barwny i żywiołowy ozdabiając je zabawnymi, własnymi rysunkami. Główny bohater opowiada o swoich przeżyciach tak, jakby opowiadał o przebywaniu na wczasach w jakimś ośrodku. Ma okazję poznać różne warunki odosobnienia, gdyż zostaje kilka razy przeniesiony do kilku miejscowości, w których najpierw oczekuje na proces a potem zaczyna odsiadywać wyrok.

Opowieść toczy się lekko, z dystansem i humorem. Okraszana jest zwierzeniami współwięźniów, którzy dla zabicia czasu opowiadają sobie różne historie życia, ujawniając stosowane metody włamań oszustw i przekrętów. Nie ma w niej drastycznych scen czy niebezpiecznych sytuacji. Nie wiem na ile wiarygodny jest przedstawiony obraz życia więziennego ale momentami wydawał mi się on zbyt sielankowy. Autor w swojej wypowiedzi na Facebooku mówi, że jego powieść jest „w znikomej części fikcją, a w większości najprawdziwszą z prawd - bo to, co czytelnik oddzieli, zależy od jego wyobraźni.“ Sposób prowadzenia fabuły przypomina relację z przebiegu wydarzenia, jakim jest sprawa Zbyszka Kasperskiego, sprawiając wrażenie autentycznych faktów. Jednak niektóre wątki wydają się mało prawdopodobne i nierealne.
...