Piętnastoletnia Kambili i jej starszy brat żyją wśród pięknej przyrody i luksusu, jak przystało na dzieci jednego z najbardziej szanowanych obywateli. Aż pewnego dnia brat robi coś, co burzy ład przykładnej katolickiej rodziny. I nagle wszystko rozpada się: na zewnątrz - zamach stanu i brutalna zawierucha polityczna, wewnątrz - dzieci ośmielają się dostrzec prawdziwą twarz ojca, fanatyka i tyrana, i cierpienie matki. I wszyscy robią coś, na co by się wcześniej nie zdobyli.
Fioletowy hibiskus
Chimamanda Ngozi Adichie
8.4
/10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów
/06490c76-9862-424f-9cd1-678b08b79bc6/n/fioletowy-hibiskus)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.4
/10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: Purple hibiscus
Data wydania: 2004
ISBN: 83-241-1897-7, 8324118977
Wydawnictwo: Amber
Seria:
Złota Seria [Amber]
Kategoria:
Literatura piękna
Stron: 204
Mamy 2 inne wydania tej książki
Autor
/a-1237/n/chimamanda-ngozi-adichie)
Chimamanda Ngozi Adichie
Urodzona 15 września 1977 roku w Nigerii (Enugu)
Chimamanda Ngozi Adichie – nigeryjska pisarka. Adichie urodziła się w mieście Enugu jako piąta z szóstki dzieci Grace Ifeoma i Jamesa Nwoye Adichie, dorastała jednak w miasteczku uniwersyteckim Nsukka, w południowo-wschodniej Nigerii, gdzie usytuowa...
Pozostałe książki:
/o-1220607/n/fioletowy-hibiskus)
/o-904459/n/polowka-zoltego-slonca)
/o-9788381161961/n/wszyscy-powinnismy-byc-feministami)
/o-1257889/n/to-cos-na-twojej-szyi)
/9f8db50f-307e-4b6c-a794-f8091a223552/n/amerykaana)
/0b29a49c-ab52-48d1-b3d9-1b7351f460df/n/we-should-all-be-feminists)
/55189839-683d-4c93-a12d-0e44bf2fe3c0/n/kochana-ijeawele-albo-manifest-feministyczny-w-pietnastu-wskazowkach)
/563727b4-ae2c-4759-83b1-75db21f746aa/n/mistrzowie-opowiesci-o-kobiecie)
/o-490194/n/thing-around-your-neck)
Wszystkie książki Chimamanda Ngozi Adichie
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Fioletowy hibiskus
15.10.2010
Z książkami często bywa tak, że trudno jednoznacznie określić czy są one udane, czy nie. Jednym z najlepszych kryteriów, które można zastosować, jest uczucie następujące po skończeniu książki. Jeżeli oddychamy z ulgą i radośnie przechodzimy do kolejnej opowieści to znak, że przeczytana pozycja nie porwała nas. Jeśli natomiast przeraża nas myśl, że ... Recenzja książki Fioletowy hibiskus
@nadrektor
× 3
W obronie ludu Ibu
3.01.2021
"Fioletowy hibiskus" to debiut literacki obywatelki Nigerii , która w wieku 19 lat opuściła rodzinny kraj, by udać się do USA, gdzie rozpoczęła studia. Jej pierwsza powieść, jak to często bywa u pisarzy, zakotwiczona jest w kraju jej przodków i zawiera elementy autobiograficzne. Powstała w języku angielskim, co nie było wyzwaniem dla autorki, jako... Recenzja książki Fioletowy hibiskus
@edytre
× 1
Trzeci po Bogu
9.12.2010
Eugene Achike jest ideałem. Wywodzący się z najniższej warstwy społecznej Nigeryjczyk przygarnięty przez misjonarzy, na bazie fanatycznego katolicyzmu i ciężkiej pracy dorobił się wszystkiego: fabryk słodyczy i sklepów oraz nieposzlakowanej opinii. Wspierający finansowo liczne kościoły, szkoły, sierocińce, domy weteranów, szpitale; redagujący ... Recenzja książki Fioletowy hibiskus
@Pinkberry
× 1
Jaki kolor ma wolność?
16.12.2010
Zastanawiasz się czy współcześnie istnieje niewolnictwo? A może uważasz, że obecny świat jest już tak ucywilizowany, że nikt już nie czyha na wolność osoby ludzkiej? Jeżeli masz jakieś wątpliwości, że mimo rozwoju praw człowieka ludzie wciąż są niewolnikami innych osób koniecznie zajrzyj do debiutanckiej powieści młodej Nigeryjki Chimanady Ngozi Ad... Recenzja książki Fioletowy hibiskus
@timido2
× 1
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Tytuł „Fioletowy hibiskus” może nasuwać myśl o egzotycznym romansie. Nic z tego - to powieść o dorastaniu i emancypacji. Piętnastoletnia Nigeryjka, Kambili, pochodzi z dobrze sytuowanej, katolickiej rodziny. Najważniejszą osobą w jej życiu jest ojciec. Na zewnątrz to odważny demokrata, odnoszący sukcesy przedsiębiorca, podpora katolickiej wspólnoty, w domu - brutalny tyran. Dla Kambili jest absolutnym wzorem, domowym Bogiem Ojcem. Dopiero wizyta u ciotki i poznanie jej „inteligenckiego", ubogiego, pełnego życia domu sprowadzi ją na ścieżkę przyśpieszonego dojrzewania.
Powieść napisana jest w zaskakująco powściągliwy sposób, nie epatuje gwałtownymi emocjami ani okrucieństwem. Autorce udaje się również zgrabnie unikać schematów. Ojciec-neofita, świętszy od papieża fanatyk, nie jest postacią jednoznaczną, nie jest także jedyną twarzą katolicyzmu, jaki pokazuje Adichie. W tle mamy Nigerię, której nie musimy znać, żeby ją rozumieć. Polityczny zamęt, wieczne niedobory, ucieczka dysydentów i intelektualistów, to akurat nie jest egzotyka, z którą byśmy nie mieli do czynienia. Zrozumiałość i przystępność tej powieści są dla mnie chyba największym zaskoczeniem. W samej powieści nie ma żadnego dysonansu, wiemy, że bohaterka jest tak skutecznie odcięta od korzeni swojej (?) kultury, tradycji, rodziny, że patrzy na otaczający ją świat niejako z zewnątrz. To raczej moje naiwne czytelnicze zastrzeżenie - że ta „afrykańska powieść" jest tak mało „afrykańska", cokolwiek by to miało zna...
Powieść napisana jest w zaskakująco powściągliwy sposób, nie epatuje gwałtownymi emocjami ani okrucieństwem. Autorce udaje się również zgrabnie unikać schematów. Ojciec-neofita, świętszy od papieża fanatyk, nie jest postacią jednoznaczną, nie jest także jedyną twarzą katolicyzmu, jaki pokazuje Adichie. W tle mamy Nigerię, której nie musimy znać, żeby ją rozumieć. Polityczny zamęt, wieczne niedobory, ucieczka dysydentów i intelektualistów, to akurat nie jest egzotyka, z którą byśmy nie mieli do czynienia. Zrozumiałość i przystępność tej powieści są dla mnie chyba największym zaskoczeniem. W samej powieści nie ma żadnego dysonansu, wiemy, że bohaterka jest tak skutecznie odcięta od korzeni swojej (?) kultury, tradycji, rodziny, że patrzy na otaczający ją świat niejako z zewnątrz. To raczej moje naiwne czytelnicze zastrzeżenie - że ta „afrykańska powieść" jest tak mało „afrykańska", cokolwiek by to miało zna...
|
link
|
@maddziaa
2011-01-11
To na pewno ta pozycja, obok której po prostu nie da się przejść obojętnie. Z jednej strony budziła we mnie niesamowite współczucie, a z drugiej aż irytowała ta bezradność żony, dzieci. Ojciec, fanatyk religijny, znęcający się nad swoją rodziną. Opisy tego, co robił z żoną, czy dziećmi wywoływały gęsią skórkę. Czytając o oblewaniu wrzątkiem myślałam po prostu, że odłożę książkę, bo nie będę w stanie dalej czytać. Każde słowo, zdanie, strona paliły mnie od środka. Jest ona po prostu drastyczna, bolesna, ale też pozwala nam uświadomić sobie, że może faktycznie to nasze życie nie jest takie złe? Główna bohaterka do samego końca stara się zaimponować ojcu, zyskać jego aprobatę, natomiast jej brat zaczął się buntować, gdy tylko zobaczył, że życie może być inne, pełne radości, uśmiechu, zabawy. To, co mnie najbardziej zaskoczyło to zakończenie, którego nie będę zdradzać. Autorka pokazuje, do czego może doprowadzić fanatyzm religijny, jak wiele różnych postaw może wywołać. Od bezradności, uległości, poprzez bunt, aż do ogromnej tragedii całej rodziny. A najbardziej nie potrafię zrozumieć, jak można własnym dzieciom, które przecież się kocha wyrządzić tak ogromną krzywdę? Jedynym minusem jest zbyt dużo języka ikbo, który utrudniał mi nieco zrozumienie dialogów, przynajmniej na początku. Reasumując książka naprawdę godna polecenia, która mam nadzieję, nie jednemu czytelnikowi da wiele do myślenia.
|
link
|
@edytre
2021-01-03
9
/10
Przeczytane
Obyczajówka obca, autorki
"Fioletowy hibiskus" to książka zarówno o zachodnioafrykańskiej rodzinie jak i o państwie. Przy czym to, co się dzieje w Nigerii obserwujemy z punktu widzenia jednego rodu z nigeryjskiego ludu Ibu, tj bogatego brata Eugene, zamieszkałego z rodziną w mieście przemysłowym oraz biednej siostry Ifeomy, która z dziećmi obrała za siedzibę mniejsze miasto uniwersyteckie, gdzie postawiono pomnik wzywający do walki o godność człowieka. Atmosfera panująca w rodzinie Eugene przypomina pod pewnymi względami atmosferę mieszczańskiego domu rodzinnego Franza Kafki (sportretowaną tak wyraziście przez Różewicza w "Pułapce, szczególnie w scenie przy rodzinnym stole). W domu obłudnego, nowobogackiego fabrykanta o dwóch obliczach brak jest luzu, swobodnej rozmowy i uśmiechu, a każdy dzień jest dokładnie zaplanowany przez głowę rodziny, czyli ojca. Natomiast atmosfera otwartego domu siostry Eugene to śmiech, gwar i przyzwolenie na podążanie własnymi ścieżkami oraz hołdowanie prawdzie. Niestety takich obywateli reżim nie potrzebuje. Eugene gubi jego dwulicowość, a jego siostra Ifeoma, aby nie być zmuszaną do życia w kłamstwie, musi uciekać z ojczyzny, tak jak zrobiła to autorka Chimamba N. Achidi, która w swej powieści niejako usprawiedliwia to, iż opuściła swój kraj wybierając życie na emigracji w USA.
|
link
|
AN
@ankawarszawianka
2021-07-12
10
/10
Przeczytane
Ta debiutancka powieść nigeryjskiej pisarki nie jest jeszcze tak dobra, jak kolejne. Ale już dojrzała. Adiechie bez wątpienia jest pisarką psychologizującą i obserwacje oraz przemyślenia natury psychologicznej ma również ‘Purple Hibiscus’. To powieść o rodzinnej tragedii, życiu w bojaźni, dojrzewaniu, miłości i jej wynaturzeniach, a właściwie o tym, jak odmiennie można miłość postrzegać i różnie „kochać”.
To także historia o mocy etniczności, religijności i rodzinnych hierarchii. Ale też i o tym, jak z tych askryptywnych i kulturowych więzów można się wyzwalać, jeśli ma się silną osobowość, wewnętrzny bunt i odwagę. A trudno o te atrybuty w młodym wieku. Człowiek, który doświadcza poważnych problemów w młodości dojrzewa jednak szybciej. Tak właśnie dzieje się w przypadku Kambili, nieletniej bohaterki.
Ta powieść daje również dogłębny wgląd w mentalność Afrykanów. Co cenne, mentalność opisywaną i analizowaną przez samą Afrykankę. Mamy tu zatem opowieść o odrzucaniu prawd, które nie pasują i o „odwracaniu priorytetów”, a także o tym, jak wyobrażenia mogą stawać się rzeczywistością.
Świetne jest to retoryczne pytanie fanatyka religijnego, ojca Kambili, odnoszące się do łamania przez córkę pewnych zasad religijnych: Diabeł koczuje w moim domu?
To także historia o mocy etniczności, religijności i rodzinnych hierarchii. Ale też i o tym, jak z tych askryptywnych i kulturowych więzów można się wyzwalać, jeśli ma się silną osobowość, wewnętrzny bunt i odwagę. A trudno o te atrybuty w młodym wieku. Człowiek, który doświadcza poważnych problemów w młodości dojrzewa jednak szybciej. Tak właśnie dzieje się w przypadku Kambili, nieletniej bohaterki.
Ta powieść daje również dogłębny wgląd w mentalność Afrykanów. Co cenne, mentalność opisywaną i analizowaną przez samą Afrykankę. Mamy tu zatem opowieść o odrzucaniu prawd, które nie pasują i o „odwracaniu priorytetów”, a także o tym, jak wyobrażenia mogą stawać się rzeczywistością.
Świetne jest to retoryczne pytanie fanatyka religijnego, ojca Kambili, odnoszące się do łamania przez córkę pewnych zasad religijnych: Diabeł koczuje w moim domu?
|
link
|
@elodonat
2009-12-01
8
/10
Przeczytane
Afryka
polecam:)
|
link
|
@Gabriela_Deda
2021-07-12
6
/10
Przeczytane
GO
@Goosik007
2021-01-16
9
/10
Przeczytane
UR
@Ursza
2020-08-18
8
/10
Przeczytane
@Oktaryna
2020-02-26
8
/10
Przeczytane
2012
@Pinkberry
2011-01-03
10
/10
JU
@justynab1903
2011-03-21
8
/10
@alutka65
2017-07-10
8
/10
Przeczytane
AJ
@Ajma
2011-05-24
10
/10
Przeczytane
@enga
2011-05-19
10
/10
Przeczytane
Własne
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
/a-1237/n/chimamanda-ngozi-adichie "Chimamanda Ngozi Adichie")
