Amerykaana

Chimamanda Ngozi Adichie
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Amerykaana
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Opis

Opowieść o miłości i problemach rasowych skupiona wokół młodego mężczyzny i młodej kobiety z Nigerii, stającymi przed trudnymi wyborami i wyzwaniami, jakie stawiają im kraje, w których postanowili zamieszkać. Ifemelu i Obinze zakochują się w sobie, gdy oboje chodzą do liceum w Lagos. W Nigerii panuje wówczas wojskowa dyktatura i każdy, kto może, ucieka z kraju. Ifemelu – piękna, pewna siebie – wyjeżdża do Ameryki na studia. Przeżywa porażki i sukcesy, nawiązuje i zrywa związki, znajduje i traci przyjaciół, a wszystko to pod nieznanym wcześniej w ojczystym kraju ciężarem: przynależności rasowej. Obinze – cichy, zamyślony syn profesorki uniwersyteckiej – ma nadzieję do niej dołączyć, ale nie otrzymuje zgody na wjazd do Ameryki po 11 września, wobec czego prowadzi niebezpieczne życie nielegalnego imigranta w Londynie. Po latach Obinze jest bogatym człowiekiem w nowej demokratycznej Nigerii, Ifemelu zaś odnosi w Ameryce sukcesy jako autorka bloga obnażającego prawdę o przynależności rasowej. Kiedy jednak Ifemelu wraca do Nigerii, w niej i Obinze ożywa łącząca ich niegdyś namiętność – do siebie nawzajem i do ojczystego kraju – i oboje stają przed najtrudniejszymi wyborami w życiu. Odważna, wciągająca, przesycona mrocznym humorem, ale też delikatna, rozgrywająca się na trzech kontynentach z udziałem licznych postaci, „Amerykaana” to wspaniale opowiedziana historia dziejąca się w dzisiejszym zglobalizowanym świecie: zdumiewająca i jak dotąd najlepsza powieść Chimamandy Ngozi Adichie. „Wspaniale się czyta tę opowieść o urokach nigeryjskiego i amerykańskiego życia i o tym, jak pełne życia, wyraziste postacie – tak wyraziste, że stają się niemal członkami rodziny - próbują radzić sobie w obu światach jednocześnie. Podobnie jak uczyniła to po mistrzowsku w „Połówce żółtego słońca”, Adichie kreśli swoje historie z rozmachem, śmiało i pewnie, z jednakową wprawą radząc sobie z ukazaniem skomplikowanego politycznego tła Lagos i codziennego życia swoich nowych Amerykanów. To bardzo zabawna, bardzo ciepła i poruszająca międzypokoleniowa epicka powieść, która potwierdza wirtuozerię Adichie, jej bezgraniczną empatię i ciętą społeczną przenikliwość” – Dave Eggers, autor „A Hologram for the King”. „Największy talent Adichie polega na tym, że zawsze zabiera nas w obszary dotąd niezbadane. Pisze o tym, o czym inni wcześniej milczeli. »Amerykaana« nie jest tu wyjątkiem. To nie tylko zwykła powieść rozgrywająca się na trzech kontynentach, to także wnikliwe studium rasy, tożsamości i przynależności w globalnych światach Amerykanów i Afrykanów. U Joyce'a mamy ciszę, banicję i przebiegłość, u Adichie klasę, utratę i tęsknotę. Adichie jest przy tym na tyle odważna, by rozwijać swoją historię z niespotykaną bezpośrednią prostotą, ani na chwilę nie tracąc przy tym nic ze swojego wybitnego intelektu” – Colum McCann, autor „Let the Great World Spin”. „Nie jest przesadą stwierdzenie, że jej nowa, będąca wspaniałym studium książka doskonale łączy w sobie społeczną satyrę i płynące prosto z serca współczucie, i obok »Niewidzialnego człowieka« i »The Bluest Eyes« jest istotnym dziełem traktującym o doświadczeniach czarnoskórych ludzi w Ameryce” – Ruth Franklin. „Arcydzieło... Rozległa epicka historia miłosna... Nie oszczędza nikogo, bez względu na rasę, przynależność klasową i niebezpieczną, rozdzierającą serce walkę o przynależność do podzielonego świata” – „The OPrah Magazine”. „Pozycja Adichie daje jej wyjątkową możliwość porównania rasowej hierarchii w Stanach Zjednoczonych ze społecznymi zmaganiami w jej ojczystej Nigerii. Czyni to w swojej najnowszej powieści, z bezwzględną szczerością ukazując paskudne i piękne strony obydwu nacji” – „The Washington Post”. „Fenomenalna... »Amerykaana« jest rzadko spotykanym przykładem współczesnej literatury pięknej: bogatą, wielkoduszną historią miłosną, będąca jednocześnie przezabawną krytyką społeczną” – „Vogue”. „Cudowne... »Amerykaana« pozwala Adichie na wyrażenie dosadnych, niezmiernie przenikliwych opinii na temat rasy i kultury - czytelnikom zaś daje możliwość na symfoniczne, polifoniczne, dogłębne spojrzenie z zewnątrz” – „Elle”.
Tytuł oryginalny: Americanah
Data wydania: 2014-07-14
ISBN: 978-83-7506-687-6, 9788375066876
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Kategoria: Literatura piękna
Stron: 765
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Chimamanda Ngozi Adichie Chimamanda Ngozi Adichie
Urodzona 15 września 1977 roku w Nigerii (Enugu)
Chimamanda Ngozi Adichie – nigeryjska pisarka. Adichie urodziła się w mieście Enugu jako piąta z szóstki dzieci Grace Ifeoma i Jamesa Nwoye Adichie, dorastała jednak w miasteczku uniwersyteckim Nsukka, w południowo-wschodniej Nigerii, gdzie usytuowa...

Pozostałe książki:

Fioletowy hibiskus Połówka żółtego słońca Wszyscy powinniśmy być feministami Amerykaana To coś na twojej szyi We Should All Be Feminists Kochana Ijeawele albo manifest feministyczny w piętnastu wskazówkach Mistrzowie opowieści. O kobiecie Thing Around Your Neck
Wszystkie książki Chimamanda Ngozi Adichie

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Nigeryjski sen o Ameryce

26.10.2023

Chimamanda Ngozi Adichie w swojej powieści przedstawia losy imigrantów w Ameryce i Wielkiej Brytanii. Ifemelu to autorka poczytnego bloga o stylu życia, młoda Nigeryjka mieszkająca w Ameryce w Princenton. Niby wszystko ułożyło się po jej myśli, chociaż początki były trudne, ale tęsknota zżera serce i duszę. Obraz imigrantki – wiecznie nie u siebi... Recenzja książki Amerykaana

@Remma@Remma × 21

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Brzezina
@Brzezina
2022-11-12
9 /10
Przeczytane Afryka

Świetna, wciagajaca opowieść. Na pewno sięgnę po więcej Adichie:)

× 5 | link |
@oliwa
2025-01-29
8 /10
Przeczytane Wyzwanie 2025

Amerykaana to kpiące przezwisko, jakie Nigeryjczycy nadają swoim ziomkom, którzy spędzili kilka lat w Stanach i zamerykanizowani wrócili do kraju. Amerykaaną jest główna bohaterka – Ifemelu. Poznajemy ją w momencie, kiedy po 13 latach w Ameryce postanawia wrócić do Nigerii, po czym cofamy się do jej czasów licealnych i początków związku z drugoplanowym bohaterem tej historii, Obinze. Wiemy, że w pewnym momencie coś ich rozdzieliło. Co takiego się zdarzyło? Czy znów się spotkają?

Jest to już moja trzecia książka tej autorki, w każdą tak samo wsiąkłam. Może Adichie nie jest kandydatką do Nagrody Nobla, ale tworzy literaturę bezpretensjonalną i uczciwą. Nie stwarza przeszkód między opowiadaną historią a czytelnikiem, jak mi się wydaje dlatego, że ma coś do przekazania i chce być dobrze zrozumiana. Ale też jej przekaz nie jest nachalny, zostawia raczej pytania niż odpowiedzi.

Mam właściwie jedno zastrzeżenie, nie przekonuje mnie zakończenie, ale to już rzecz gustu.

Książka przeczytana w ramach wyzwania 20 książek na rok 2025.

× 3 | link |
AN
@ankawarszawianka
2021-07-12
10 /10
Przeczytane

Mówiąc krótko, to powieść o cenie, jaką trzeba zapłacić za bycie emigrantem i imigrantem, rozdartym między rodzimą Nigerię i raj poszukiwany – Stany Zjednoczone lub Wielką Brytanię (w zależności od bohatera i czasu). To powieść o radzeniu sobie z samotnością, tęsknotą, wspomnieniami. O trudnej, ale nierdzewiejącej miłości, takiej której zlepem jest wspólna historia. A także o życiu, w którym nie jest się ani szczęśliwym, ani nieszczęśliwym. Gdzieś pomiędzy.
W tej powieści Adichie osiągnęła najwyższy poziom swego pisarskiego kunsztu, zwłaszcza w odniesieniu do opisów ludzkich charakterów – ‘lubił powtarzać, że to była miłość od pierwszego śmiechu’, ‘szczerość i prawda zależą od kontekstu’, ‘wypłukany z namiętności’, ‘pytania na temat życia, jakie zadawał były zupełnie inne od tych, które zadawała ona’, ‘szanowała moją potrzebę czasu i przestrzeni’, ‘emanował cichą siłą’.
Summa summarum, nie jest to powieść łatwa. Jeśli dopiero zaczynacie swoją przygodę z prozą Adichie, proponuję wpierw sięgnąć po wybitną ‘Połówkę żółtego słońca’. Mimo, że ta ostania toczy się w kontekście biafrańskiej wojny secesyjnej. Obie powieści mają niewiele ze sobą wspólnego. Ale ta druga daje większą możliwość polubienia stylu Adichie, psychologizującego, niekiedy sentymentalnego, by nie nazwać go smutnawym. W obu natomiast mamy piękny język i wybitne przemyślenia o dramacie najważniejszego dziś państwa Afryki, ponad dwustumilionowej Nigerii – państwa ‘społecznie podzielonego’, w którym prz...

× 2 | link |
@Remma
2023-10-07
8 /10
Przeczytane Afryka

Cytaty z książki

Wszyscy rozumieli ucieczkę przed wojną, przed rodzajem biedy, która miażdży ludzką duszę, ale nie zrozumieliby ucieczki przed przytłaczającym letargiem i brakiem wyboru.
Michael to poczciwe zwierzę, ale tak bardzo chce być prawdziwy, że przepełnia go negacja. (s. 524)
Z literatury nie można się dowiedzieć, jak naprawdę wygląda dzisiaj życie w Ameryce. Czyta się amerykańską literaturę, żeby dowiedzieć się o dysfunkcyjnych białych, którzy robią rzeczy niepojęte dla normalnych białych.
Dodaj cytat
© 2007 - 2025 nakanapie.pl