Fioletowy hibiskus

Chimamanda Ngozi Adichie

8.4 /10

Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.4 /10

Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów

Opis

Oszałamiający debiut młodej nigeryjskiej pisarki. Nominowany m.in. do Bookera, Orange Prize, Caine Prize for African Writing i BBC Short Story Award. To powieść o miłości w czasach terroru - militarnej dyktatury w Nigerii połowy lat 90., ukazująca emocjonalne zawirowania wieku dorastania, potęgę więzów krwi i siłę kulturowych uwarunkowań kształtujących nasze życie.

Piętnastoletnia Kambili, jej brat i matka zdają się wieść godne pozazdroszczenia życie pod okiem troskliwego ojca, biznesmena i gorliwego katolika. Mieszkają w przepięknym domu i chodzą do ekskluzywnej szkoły. Rzeczywistość wygląda jednak inaczej - dobrotliwy ojciec to fanatyczny tyran, który terroryzuje żonę i nie zawaha się poświęcić dzieci w imię swej religijnej obsesji...
Główna bohaterka, młoda nieśmiała dziewczyna poddana surowemu ojcowskiemu reżimowi, zaczyna dostrzegać, że życie to nie tylko wieczne przerażenie, strach i bojaźliwe milczenie, ale radość, miłość i wiara w przyszłość. Że jest jak kwitnący ogród, odurzający feerią barw i doznań. Zanim jednak zakosztuje tej radości, musi znaleźć w sobie siłę, by ocalić tych, których kocha.

"Poruszająca opowieść o dziecku, które przedwcześnie poznało siłę nietolerancji i najciemniejszą stronę życia."
John Maxwell Coetzee

Data wydania: 2010-09-01

ISBN: 978-83-7506-554-1, 9788375065541

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Seria: Złota Seria [Amber]

Kategoria: Literatura piękna

Stron: 315

Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Chimamanda Ngozi Adichie

Urodzona 15 września 1977 roku w Nigerii (Enugu)

Chimamanda Ngozi Adichie – nigeryjska pisarka. Adichie urodziła się w mieście Enugu jako piąta z szóstki dzieci Grace Ifeoma i Jamesa Nwoye Adichie, dorastała jednak w miasteczku uniwersyteckim Nsukka, w południowo-wschodniej Nigerii, gdzie usytuowa...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Chimamanda Ngozi Adichie

Recenzje

Fioletowy hibiskus

15.10.2010

Z książkami często bywa tak, że trudno jednoznacznie określić czy są one udane, czy nie. Jednym z najlepszych kryteriów, które można zastosować, jest uczucie następujące po skończeniu książki. Jeżeli oddychamy z ulgą i radośnie przechodzimy do kolejnej opowieści to znak, że przeczytana pozycja nie porwała nas. Jeśli natomiast przeraża nas myśl, że ... Recenzja książki Fioletowy hibiskus

@nadrektor × 3

W obronie ludu Ibu

3.01.2021

"Fioletowy hibiskus" to debiut literacki obywatelki Nigerii , która w wieku 19 lat opuściła rodzinny kraj, by udać się do USA, gdzie rozpoczęła studia. Jej pierwsza powieść, jak to często bywa u pisarzy, zakotwiczona jest w kraju jej przodków i zawiera elementy autobiograficzne. Powstała w języku angielskim, co nie było wyzwaniem dla autorki, jako... Recenzja książki Fioletowy hibiskus

@edytre × 1

Trzeci po Bogu

9.12.2010

Eugene Achike jest ideałem. Wywodzący się z najniższej warstwy społecznej Nigeryjczyk przygarnięty przez misjonarzy, na bazie fanatycznego katolicyzmu i ciężkiej pracy dorobił się wszystkiego: fabryk słodyczy i sklepów oraz nieposzlakowanej opinii. Wspierający finansowo liczne kościoły, szkoły, sierocińce, domy weteranów, szpitale; redagujący ... Recenzja książki Fioletowy hibiskus

@Pinkberry × 1

Jaki kolor ma wolność?

16.12.2010

Zastanawiasz się czy współcześnie istnieje niewolnictwo? A może uważasz, że obecny świat jest już tak ucywilizowany, że nikt już nie czyha na wolność osoby ludzkiej? Jeżeli masz jakieś wątpliwości, że mimo rozwoju praw człowieka ludzie wciąż są niewolnikami innych osób koniecznie zajrzyj do debiutanckiej powieści młodej Nigeryjki Chimanady Ngozi Ad... Recenzja książki Fioletowy hibiskus

@timido2 × 1

Zobacz wszystkie (5) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@oliwa

2019-11-13

7 /10

Przeczytane

Tytuł „Fioletowy hibiskus” może nasuwać myśl o egzotycznym romansie. Nic z tego - to powieść o dorastaniu i emancypacji. Piętnastoletnia Nigeryjka, Kambili, pochodzi z dobrze sytuowanej, katolickiej rodziny. Najważniejszą osobą w jej życiu jest ojciec. Na zewnątrz to odważny demokrata, odnoszący sukcesy przedsiębiorca, podpora katolickiej wspólnoty, w domu - brutalny tyran. Dla Kambili jest absolutnym wzorem, domowym Bogiem Ojcem. Dopiero wizyta u ciotki i poznanie jej „inteligenckiego", ubogiego, pełnego życia domu sprowadzi ją na ścieżkę przyśpieszonego dojrzewania.
Powieść napisana jest w zaskakująco powściągliwy sposób, nie epatuje gwałtownymi emocjami ani okrucieństwem. Autorce udaje się również zgrabnie unikać schematów. Ojciec-neofita, świętszy od papieża fanatyk, nie jest postacią jednoznaczną, nie jest także jedyną twarzą katolicyzmu, jaki pokazuje Adichie. W tle mamy Nigerię, której nie musimy znać, żeby ją rozumieć. Polityczny zamęt, wieczne niedobory, ucieczka dysydentów i intelektualistów, to akurat nie jest egzotyka, z którą byśmy nie mieli do czynienia. Zrozumiałość i przystępność tej powieści są dla mnie chyba największym zaskoczeniem. W samej powieści nie ma żadnego dysonansu, wiemy, że bohaterka jest tak skutecznie odcięta od korzeni swojej (?) kultury, tradycji, rodziny, że patrzy na otaczający ją świat niejako z zewnątrz. To raczej moje naiwne czytelnicze zastrzeżenie - że ta „afrykańska powieść" jest tak mało „afrykańska", cokolwiek by to miało zna...

» czytaj dalej

| link |

@maddziaa

2011-01-11

To na pewno ta pozycja, obok której po prostu nie da się przejść obojętnie. Z jednej strony budziła we mnie niesamowite współczucie, a z drugiej aż irytowała ta bezradność żony, dzieci. Ojciec, fanatyk religijny, znęcający się nad swoją rodziną. Opisy tego, co robił z żoną, czy dziećmi wywoływały gęsią skórkę. Czytając o oblewaniu wrzątkiem myślałam po prostu, że odłożę książkę, bo nie będę w stanie dalej czytać. Każde słowo, zdanie, strona paliły mnie od środka. Jest ona po prostu drastyczna, bolesna, ale też pozwala nam uświadomić sobie, że może faktycznie to nasze życie nie jest takie złe? Główna bohaterka do samego końca stara się zaimponować ojcu, zyskać jego aprobatę, natomiast jej brat zaczął się buntować, gdy tylko zobaczył, że życie może być inne, pełne radości, uśmiechu, zabawy. To, co mnie najbardziej zaskoczyło to zakończenie, którego nie będę zdradzać. Autorka pokazuje, do czego może doprowadzić fanatyzm religijny, jak wiele różnych postaw może wywołać. Od bezradności, uległości, poprzez bunt, aż do ogromnej tragedii całej rodziny. A najbardziej nie potrafię zrozumieć, jak można własnym dzieciom, które przecież się kocha wyrządzić tak ogromną krzywdę? Jedynym minusem jest zbyt dużo języka ikbo, który utrudniał mi nieco zrozumienie dialogów, przynajmniej na początku. Reasumując książka naprawdę godna polecenia, która mam nadzieję, nie jednemu czytelnikowi da wiele do myślenia.

| link |

@edytre

2021-01-03

9 /10

Przeczytane Obyczajówka obca, autorki

"Fioletowy hibiskus" to książka zarówno o zachodnioafrykańskiej rodzinie jak i o państwie. Przy czym to, co się dzieje w Nigerii obserwujemy z punktu widzenia jednego rodu z nigeryjskiego ludu Ibu, tj bogatego brata Eugene, zamieszkałego z rodziną w mieście przemysłowym oraz biednej siostry Ifeomy, która z dziećmi obrała za siedzibę mniejsze miasto uniwersyteckie, gdzie postawiono pomnik wzywający do walki o godność człowieka. Atmosfera panująca w rodzinie Eugene przypomina pod pewnymi względami atmosferę mieszczańskiego domu rodzinnego Franza Kafki (sportretowaną tak wyraziście przez Różewicza w "Pułapce, szczególnie w scenie przy rodzinnym stole). W domu obłudnego, nowobogackiego fabrykanta o dwóch obliczach brak jest luzu, swobodnej rozmowy i uśmiechu, a każdy dzień jest dokładnie zaplanowany przez głowę rodziny, czyli ojca. Natomiast atmosfera otwartego domu siostry Eugene to śmiech, gwar i przyzwolenie na podążanie własnymi ścieżkami oraz hołdowanie prawdzie. Niestety takich obywateli reżim nie potrzebuje. Eugene gubi jego dwulicowość, a jego siostra Ifeoma, aby nie być zmuszaną do życia w kłamstwie, musi uciekać z ojczyzny, tak jak zrobiła to autorka Chimamba N. Achidi, która w swej powieści niejako usprawiedliwia to, iż opuściła swój kraj wybierając życie na emigracji w USA.

| link |

@ankawarszawianka

2021-07-12

10 /10

Przeczytane

Ta debiutancka powieść nigeryjskiej pisarki nie jest jeszcze tak dobra, jak kolejne. Ale już dojrzała. Adiechie bez wątpienia jest pisarką psychologizującą i obserwacje oraz przemyślenia natury psychologicznej ma również ‘Purple Hibiscus’. To powieść o rodzinnej tragedii, życiu w bojaźni, dojrzewaniu, miłości i jej wynaturzeniach, a właściwie o tym, jak odmiennie można miłość postrzegać i różnie „kochać”.
To także historia o mocy etniczności, religijności i rodzinnych hierarchii. Ale też i o tym, jak z tych askryptywnych i kulturowych więzów można się wyzwalać, jeśli ma się silną osobowość, wewnętrzny bunt i odwagę. A trudno o te atrybuty w młodym wieku. Człowiek, który doświadcza poważnych problemów w młodości dojrzewa jednak szybciej. Tak właśnie dzieje się w przypadku Kambili, nieletniej bohaterki.
Ta powieść daje również dogłębny wgląd w mentalność Afrykanów. Co cenne, mentalność opisywaną i analizowaną przez samą Afrykankę. Mamy tu zatem opowieść o odrzucaniu prawd, które nie pasują i o „odwracaniu priorytetów”, a także o tym, jak wyobrażenia mogą stawać się rzeczywistością.
Świetne jest to retoryczne pytanie fanatyka religijnego, ojca Kambili, odnoszące się do łamania przez córkę pewnych zasad religijnych: Diabeł koczuje w moim domu?

| link |

@timido2

2010-12-14

10 /10

szczerze polecam uwadze każdego. Porusza do głębi.

| link |

@elodonat

2009-12-01

8 /10

Przeczytane Afryka

polecam:)

| link |

@Gabriela_Deda

2021-07-12

6 /10

Przeczytane

@Goosik007

2021-01-16

9 /10

Przeczytane

@Ursza

2020-08-18

8 /10

Przeczytane

@Oktaryna

2020-02-26

8 /10

Przeczytane 2012

@Pinkberry

2011-01-03

10 /10

@justynab1903

2011-03-21

8 /10

@alutka65

2017-07-10

8 /10

Przeczytane

@Ajma

2011-05-24

10 /10

Przeczytane

@enga

2011-05-19

10 /10

Przeczytane Własne

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Czasami jest tak, że życie zaczyna się dopiero wtedy, gdy kończy się małżeństwo.”

“Bunt jest jak marihuana, w odpowiednich dawkach bywa pożyteczny.”

“Poczucie moralności i smak to pojęcia bardzo względne.”

Dodaj cytat

Fioletowy hibiskus

Opis

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

Fioletowy hibiskus

W obronie ludu Ibu

Trzeci po Bogu

Jaki kolor ma wolność?

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki