Dziwne losy Jane Eyre

Name: Dziwne losy Jane Eyre
Rating: 8.64 (238 reviews)
ISBN: 9788376480831

Charlotte Brontë

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 238 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 238 ocen kanapowiczów

Opis

Powieść, zaliczana do szczytowych osiągnięć literackich epoki wiktoriańskiej, opowiada o losach ubogiej dziewczyny, która zmaga się z ograniczeniami narzuconymi przez płeć i pochodzenie, oraz o trudnej, na pozór niemożliwej do spełnienia miłości. Ta doskonale napisana książka, odznaczająca się zarówno przenikliwością psychologiczną, jak i siłą wyrazu, do dziś pozostaje dziełem niezwykle oryginalnym. Charlotte Brontë, kreśląc obraz wielkiego uczucia, nie odwołuje się – co rzadkie w ówczesnej literaturze – do zasad moralnych i nie utożsamia ich z konwenansami, lecz kładzie nacisk na przymioty serca.
Charlotte Brontë (1816-1855)
Angielska pisarka i poetka. Wspólnie z siostrami, Emily Jane i Anną, od wczesnych lat młodości pisała wiersze i opowiadania. Napisała cztery powieści, z których dwie ukazały się w Polsce: „Dziwne losy Jane Eyre” oraz „Villette”.

Data wydania: 2009

ISBN: 978-83-7648-083-1, 9788376480831

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Kategorie: Powieść klasyczna, Powieść zagraniczna

Stron: 568

Mamy 31 innych wydań tej książki

Autor

Charlotte Brontë

Urodzona 21 kwietnia 1816 roku w Wielkiej Brytanii (Thornton)

Angielska pisarka i poetka. Wspólnie z siostrami, Emily Jane i Anną od wczesnych lat młodości pisała wiersze i opowiadania. Napisała cztery powieści, z których dwie ukazały się w Polsce: „Dziwne losy Jane Eyre” oraz „Villette”.

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Charlotte Brontë

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Miłość i społeczne konwenanse

WYBÓR REDAKCJI

19.03.2022

Sięgnąłem po książkę Brontë po wysłuchaniu 'Regulaminu tłoczni win' Irvinga w którym 'Dziwne losy...' czytane były dzieciom przed snem na dobranoc, po lekturze nie jestem pewien czy to najlepsza rzecz dla nieletnich... Rzecz dzieje się w pierwszej połowie XIX wieku, w pierwszej części książki daje nam autorka zjadliwy obraz ówczesnej Anglii z jej... Recenzja książki Dziwne Losy Jane Eyre

@almos × 29

Inspirująca opowieść!

WYBÓR REDAKCJI

22.06.2021

„Dziwne Losy Jane Eyre” to najsłynniejsza powieść Charlotte Brontë, która przyniosła jej międzynarodową sławę. Powieść, której do tej pory nie miałam okazji czytać. Cieszę się więc, że dane mi było się z nią zapoznać w tak pięknym wydaniu, w jakim wypuściło ją na rynek Wydawnictwo MG. Główną bohaterką powieści jest młodziutka Jane, sierota. Po ... Recenzja książki Dziwne Losy Jane Eyre

@maitiri_books_2 × 1

O młodej kobiecie, która może być wzorem nawet dla dzisiejszych młodych kobiet.

5.09.2020

"Dziwne losy Jane Eyre" czytałam po raz drugi. Po raz pierwszy czytałam je mnóstwo lat temu, gdy byłam bardzo młoda i pamiętałam z tego czytania tylko tyle, że książka mi się podobała, gdyż była o miłości, i że zakończyła się szczęśliwie. Teraz, czytając ją, zwracałam już większą uwagę również na niezwykłe piękno stylu, jakim pisała Charlotte Bro... Recenzja książki Dziwne losy Jane Eyre

@Anna_Natanna × 14

"Dziwne losy Jane Eyre"

16.06.2021

"Dziwne losy Jane Eyre" to książka z gatunku literatura klasyczna. Wielokrotnie widziałam ją w księgarniach. Wydawnictwa od wielu lat wznawiają ten klasyk. Przeglądając, księgarnie internetowe trafiłam na ponad 20 różnych okładek. Dla siebie wybrałam Wydawnictwo MG, którego książki kolekcjonuję. Przyznaję, że wygląd lektur ma dla mnie znaczenie. L... Recenzja książki Dziwne Losy Jane Eyre

@kasiarz1983 × 5

Zobacz wszystkie (29) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@anetakul92

2020-09-09

10 /10

Przeczytane

„Moje sumienie okazało się despotą, chwytającym miłość za gardło, powtarzającym jej szyderczo, że zaledwie umoczyła elegancką nóżkę w bagnie, przyciągającym że żelazną ręką zepchnie ją w przepaść męki”.

Majstersztyk!
Charlotte Bronte jest pionierem romantycznych doznań, zmieszanych ze smutkiem i nostalgią. Historia Jane Eyre uczy nas, że miłość powinna zawierać czar pokory i cierpliwości.
Niecne poczynania Rochestera, też będą przestrogą, dla tych, co pierwsze słowa zaczynają od kłamstwa. Nie wszystko w życiu się układa, tak jak byśmy sobie życzyli, a nawet najbardziej bolesne doświadczenia można przekuć w coś pożytecznego.

Nie trzeba pisać, że proza panny Bronte jest najwyższych lotów, nie bez powodu nazwisko pisarki jest brytyjską chwałą.
Smutna powieść, która pokazuje nam, że współczucie wbrew temu co inni sądzą, nie należy się tylko pięknym. Próżność objawia się w patrzeniu na kogoś przez pryzmat zalet zewnętrznych, a wstyd głęboko okazany, może być nieopatrznie zrozumiany.

Wydarzenia opisuje Jane, którą przyznaję, darzyłam wielkim podziwem i sympatią. Inteligenta kobieta, która nie bała się zakasać rękawów i wziąć się do ciężkiej pracy. Gniew swój, bohaterka starała się zdusić w zarodku, co udowadniała nam ciągłą pracę nad swoimi niedoskonałościami. Patrząc na poczynania Jane nasuwa mi się określenie; -„nie wszystko złote, co się świeci”.

DZIWNE LOSY JANE EYRE powinny być szablonem dla początkujących autorów.
...

» czytaj dalej

× 26 | link |

@Malwi

2021-08-21

7 /10

Przeczytane

Książka napisana w połowie XIX wieku, czemu więc wciąż jest tak bardzo chętnie czytana po upływie prawie dwóch wieków? Aby odpowiedzieć na to pytanie sięgnęłam i ja po tę powieść. Okazało się że nie cienka to jest lektura, oprawiona w piękną okładkę, a treść ponadczasowa.

Jest to historia, początkowo o małej dziewczynce, która z czasem staje się młodą zaledwie osiemnastoletnią kobietą. Los nie oszczędzał jej, gdyż szybko została osierocona a jej opiekun, którym był brat matki również szybko zmarł a jego żona oddała ją do szkoły z internetem za którą płaciło państwo. Wydawało się że w którymś momencie los się do niej uśmiechnął. Ale czy na pewno?

Książka porusza tematy ponadczasowe, uniwersalne. Samotność, relacje międzyludzkie, miłość i tęsknotę. Emocje tak bliskie wielu z nas.

Główna bohaterka, Jane Eyre, to osoba inteligentna która odważnie przedstawia swoje opinie. Nie boi się niczego i postępuje zawsze zgodnie z kodeksem moralnym.

Powieść to obyczajówka/romans więc nie ma tu szybkiej akcji czy niespodziewanych zwrotów. Jednak miłośnicy dobrej książki, napisanej pięknym językiem nie będą zawiedzeni. Mnie ta książka, może nie zachwyciła, ale z całą pewnością, spełniła moje oczekiwania. To klasyk z klasą. Polecam

× 7 | link |

@ejwa1960

2019-11-18

10 /10

Przeczytane Z biblioteki Romans historyczny Przeczytane kiedyś

Jak zaczęłam swoje czytanie książek a było to dość dawno, nie było takich książek jak teraz była klasyka,którą się zaczytywałam do tej pory pamiętam książki Hugo,Zoli,Stendala ale najbardziej utkwiła mi w pamięci ta książka ,pięknie opisana historia miłości.Warta przeczytania ,polecam naprawdę warto.

× 7 | Komentarze (1) | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-26

9 /10

Przeczytane 1001 książek, które musisz przeczytać Dentystka też baba czyli trochę romansideł i ckliwych historii Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach 100 BBC Opowieści, które mają to coś - starocie, groza i nie tylko Mam w domu 📚 501 Must-Read Books

Kto by pomyślał, że w 1847 roku mogła zostać wydana tak porywająca powieść. Przynajmniej ja kiedyś tak myślałam, wydawało mi się, że książki Brontë czy Austen to starocie i na pewno mi się nie spodobają. Głupia byłam, nie ma co. Dobrze, że w końcu się ocknęłam, bo nigdy bym nie poznała tej może i dziwnej, ale przede wszystkim bardzo interesującej historii dziewczyny, zwanej Jane Eyre.

Wydawałoby się, że nie można wymyślić nic zaskakującego w klasycznym motywie miłości guwernantki do swojego pana, w końcu to motyw tak oklepany, że z zamkniętymi oczami można przewidywać każdy kolejny ruch bohaterów. Gdybym się na to porwała w przypadku tej książki, to pewnie byłaby ze mnie taka wróżka, jak z pana Rochestera Cyganka.
Od samego początku historia Jane wciągnęła mnie tak, że ciężko mi było się oderwać. Przeżywałam razem z nią pobyt u ciotki Reed, wygnanie do Lowood, wyjazd do Thorfield Hall oraz każde późniejsze wydarzenie. Nie nudziłam się ani chwili, ani razu nie wywróciłam oczu myśląc „co za słodycz”, bo czego jak czego, ale cukierkowatości to w tej książce jest niewiele.
Najlepsze w postaci Jane Eyre było to, że nie była idealna, piękna i na wskroś dobra. Miała charakterek i potrafiła pokazać pazury, za co ją szczerze uwielbiałam, bo chodzące ideały i wiecznie poświęcające się dla innych panienki, trochę działają mi na nerwy w trakcie czytania. A Jane potrafiła tupnąć nogą i wygarnąć, co jej leżało na sercu.
Rochestera z jednej strony nienawidziłam, bo od p...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@Antoniowka

2021-01-29

8 /10

Przeczytane

Pomimo skończenia lektury jestem nadal pod wielkim urokiem tej książki.

Główna bohaterka i narratorka to sierota, która przez jakiś czas żyła na garnuszku ciotki (wdowy po wuju Jane). W bogatym domu nie zaznała jednak nigdy ciepła rodzinnego, a oschła ciotka oddała ją do rygorystycznie prowadzonej szkoły z internatem. Po jej skończeniu, posiadając już duży bagaż doświadczeń, Jane trafia jako guwernantka do domu pana Edwarda Rochestera.
Znając specyfikę powieści wiktoriańskiej, można się domyślić jak dalej toczą się losy głównej bohaterki.

Jakie są moje odczucia? Autorka stworzyła dwójkę bardzo ciekawych bohaterów, którzy na długo zapadają w pamięć. Pan Rochester - przez swój charakter, poczucie humoru, Jane - poprzez swoje oddanie, niezachwianą moralność. Mam wrażenie, że w dzisiejszych czasach bez wartości postać Jane Eyre powinna być przykładem do naśladowania (choć oczywiście w książce jej postać jest przejaskrawiona).

× 4 | link |

@Mirka

2021-12-30

8 /10

Przeczytane

„Życie wydaje się zbyt krótkie, by spędzać je na pielęgnowaniu nienawiści i zapamiętywaniu krzywd.”

Ja pozostaję pod urokiem tej historii od wielu lat, gdy po raz pierwszy ją poznałam, więc teraz byłam ciekawa moich wrażeń podczas czytania kolejnego jej wznowienia. Śledząc losy Jane Eyre zastanawiałam się nad fenomenem tej powieści, która znacząco odbiega swoim klimatem od współczesnych romansów. Fascynująca dla mnie była narracja pierwszoosobowa, wnikająca nie tylko w umysł Jare Eyre, ale też jej duszę. Razem z nią odczuwamy jej gniew, strach, wewnętrzne dialogi i każdą inną emocję. Autorka miała niezwykły dar opisywania piękna krajobrazu, budowania nastroju grozy, niebezpieczeństwa i tajemnicy tak, że dosłownie czułam ciarki na plecach, bo i tego rodzaju epizody są w tej fabule.

Dzisiejsze romanse, zwłaszcza z wątkami erotycznymi przyzwyczaiły nas do gwałtownych, często brutalnych uczuć, pisanych wprost, bez zahamowań, fabuły pełnych wydarzeń z nagłymi zwrotami akcji, w których aż kipi od pożądania i namiętności. Tymczasem Pani Charlotte używa bardzo eleganckiego stylu pisania, opisując kolejne zdarzenia, które pozornie toczą się spokojnie, ale naładowane są ogromem emocji, poczucia zagrożenia czy odpowiedniej atmosfery, charakterystycznej dla tamtych czasów. Wszelkie emocje, nastroje jak i opisy miejsc są nakreślone bardzo sugestywnie działając na wyobraźnie tak, że nie ma problemu z wniknięciem w dziejącą się sytuację.

Autorka daje nam pocz...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Faledor

2011-11-29

8 /10

Przeczytane

Ksiązka bardzo wciągająca, ujmująca i wzruszająca. Pomimo tego, że pisana jest językiem trochę niedzisiejszym, to i tak czyta się ją świetnie. A może właśnie taki język to jedna z zalet tej historii?

× 3 | link |

@Sylviaa7777

2011-10-21

10 /10

Przeczytane

Uwielbiam siostry Bronte, choć ta książka jest chyba moim zdaniem najlepsza ze wszytkich przez nie napisanych. Jest dość mroczna i to mi sie bardzo podoba. MariaCheekyElf jak ja Ci zazdroszcze, właśnie przeczytałam książkę "Na plebanii w Haworth" i mam nadzieję że kiedyś też spełnię to marzenie i pojadę zobaczyć jak się mieszkało w domku na plebanii. Film z 2010 r. też dobry i właśnie wchodzi do kin ale książka oczywiście bezapelacyjnie lepsza.

× 2 | link |

@Rovena_Black

2019-01-11

10 /10

Przeczytane Angielska literatura XIX wieku

Uwielbiam taki mroczny wiktoriański klimat, a fabuła niesamowicie mnie wciągnęła. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i trochę się z nią utożsamiałam. Żałowałam tylko, że najpierw widziałam film, a potem czytałam książkę, bo wtedy byłoby jeszcze więcej emocji odkrywając te wszystkie tajemnice.

× 2 | link |

@black_cat

2019-12-20

9 /10

Miłość, przewrotny los, konwenanse - to wszystko znajdziemy w książce Ch. Bronte. Wspaniała powieść, która na prawdę wciąga. Na szczególną uwagę zasługuje wspaniale wykreowana postać głównej bohaterki. Bardzo polecam, nie tylko wielbicielom klasyki i romansu.

× 2 | link |

@meryluczytelniczka

2024-07-07

10 /10

Przeczytane

Marzeniem każdego chyba pisarza jest, by jego książka inspirowała czytelników do czytania, a pisarzy do pisania. Charlotte Bronte udało się urzeczywistnić to marzenie, pytanie czy w ogóle takie pragnienie odczuwała.

× 2 | link |

@sociopatic_social_climber

2009-12-26

10 /10

Literatura Piękna

A ja porzeczytałam tą książkę w podstawówce i prosze.... zakochałam się :-) Uwielbiam czytać takie staromodne, eleganckie powieści, które mają swój własny klimat oraz są naturalne. Zdecydowanie jestem na tak :)

× 2 | link |

@19emilka93

2020-01-20

5 /10

Przeczytane

Są pozycje z literatury, których nieznajomość może, a nawet powinna wstydzić. Takim przypadkiem na pewno jest historia Jane Eyre. Skończyłam ją czytać i cóż mogę powiedzieć?
Moją pierwszą myślą po przeczytaniu tego dzieła są słowa: odrzućcie nadzieję wy, którzy żyjecie. Jaka ta książka jest pesymistyczna..
Szczerze mówiąc nie polubiłam prawie nikogo w tej powieści. Tytułowa Jane- nie wzbudza mojej sympatii. Jest surowa, nieprzystępna i jak każdy powtarza jest brzydka. Ciekawa jestem jakie to szkaradztwo było skoro każdy tylko o tym mówił.
Pracodawca Edward. Jego polubiłam choć nie zawsze rozumiałam. Im dalej w powieść tym bardziej było mi go żal.
Inni bohaterowie też są niezbyt ciekawi. Pani Fairfax jako jedyna budzi we mnie pozytywne odczucia przez cały czas.
Zakończenie: można uznać, że pozytywne, ale czy na pewno. Przez całą powieść było tyle mroku, że czekałam na słońce, a nie promyczek i to niewielki.
Trzeba przyznać, że Jane Eyre czyta się niezwykle przyjemnie( choć czasami jest nieco nudna) i zasługuje ona na zaznajomienie się z nią. To powieść kultowa. Ale mnie nie powaliła na kolana.

× 1 | link |

@LadyEssex

2022-11-16

9 /10

Przeczytane

Bardzo mi si podobała. Cudowny klimat, odrobina mroku i tajemnicy, sensowny romans (nie-od-pierwszego-spojrzenia) i cała otoczka w postaci samej historii Jane. Zauważyła wiele bardzo trafnych przemyśleń autorki i choć pewne aspekty kulturowe są nam obce, to jednak odczucia potrafiła ubrać jak najbardziej trafie w słowa, co nieraz jest bardzo trudne nawet dla współczesnych pisarzy. Z pewnością sięgnę po więcej książek, choć ta podobno uchodzi za jedną z najlepszych. Niemniej skuszę się, po tak dobrym początku. Jeśli miałam bym coś tylko dodać, to postać St. Johna, który niestety zgoła inaczej jest opisany niż moje prywatne odczucia, jest parszywa w moim mniemaniu i tak do szpiku zła i toksyczna, że nawet czytać było mi to ciężko. Podziwiam autorkę, że pomimo tak trudnego charakteru potrafiła odnaleźć w nim dobre cechy...

× 1 | link |

@Chocolate

2013-09-15

Przeczytane

Podobno "Jane Eyre" nie jest tylko książką o miłości, niesie za sobą także inne wartości, może i kogoś czegoś nauczy, może to i prawda, niestety ja nie odnalazłam w niej niczego o czym bym już nie wiedziała. Dla mnie to tylko ładna opowieść o prawdziwej miłości. Zakończenie, tak na marginesie, było zbyt cukierkowe. Mimo wszystko, polecam przeczytanie "Jane Eyre", a nóż odkryjecie w lekturze coś co było niedostrzegalne dla moich oczu?

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Ale czyż istnieje coś bardziej upartego niż młodość? Bardziej ślepego, niż niedoświadczenie?”

“A jakiego rodzaju historie lubisz, kochaneczko, najbardziej? Och, nie mam wielkiego wyboru! Ogólnie mówiąc, tematem każdej jest to samo: zaloty. Każda również kończy się taką samą katastrofą, znaną szerzej pod nazwą małżeństwa.”

“Choć przepaść dzieli nasze klasy społeczne i pozycję finansową, w mojej głowie i w sercu, we krwi i w każdym nerwie jest coś, co czyni mnie jego bratnią duszą. ”

“Szaleństwem jest, jeśli kobieta pozwoli, aby w jej sercu zagościła miłość która, jeśli nie zostaje odwzajemniona i nikt się o niej nie dowie, zniszczy życie, które ją zrodziło, a jeśli zostanie odkryta i odwzajemniona, to musi jak błędy ognik zaprowadzić ją na samotne bagna, skąd nie ma powrotu.”