Dziewczyna o chabrowych oczach

Tę książkę wybrałam do recenzji świadomie. Wiele osób ją poleca, ma naprawdę świetne opinie i miałam się nieco przekonać do fantastyki, z której miałam wrażenie, że wyrosłam. Tu zdania wielu osób są podzielone, bo podobno można w tym gatunku się zatopić, ale w tych książkach bardziej dorosłych. Nie wiem, czy mi się to udało...

Już do sięgnięcia po tę książkę zachęca okładka. Jest prześliczna, a na żywo prezentuje się jeszcze lepiej.


Drugą rzeczą, a właściwie osobą, jest Autorka. Czy Wy wiecie, że to Polka? No ja się dowiedziałam dopiero, jak chciałam poczytać kim jest, jakie książki pisze i skąd pochodzi. Po znalezieniu na portalu społecznościowym Autorki byłam w lekkim szoku, ale z drugiej strony, ostatnio jest u nas taka moda, że wydawane są powieści pod pseudonimem.



Jak się okazało, jest to debiutancka powieść spod pióra Catherine Cachee. Jak dla mnie, całkiem udana.


Ale do celu, zanim się za bardzo rozpiszę (w końcu komu chce się czytać kilometrowe wypociny 😋).


Po opisie można spodziewać się wielu róznych scenariuszy, spójrzcie sami:


"Poruszająca historia o przyjaźni, która jest silniejsza niż śmierć

Paix to wiekowe miasteczko, starannie ukryte w głębi lasu rozpościerającego się na północ od Strasbourga, zamieszkane przez tajemnicze istoty, które pragną żyć poza ludzką cywilizacją. Panujący tu odwieczny spokój zostaje pewnego dnia zakłócon...

Jak już wiecie bardzo urzekła mnie okładka książki pt. DZIEWCZYNA O CHABROWYCH OCZACH, Catherine Cachée. Ale idźmy dalej, gdyż nie ocenia się książki po okładce mimo, iż jest śliczna, taka hipnotyzująca  Główną bohaterką powieści jest Iris. Poznajemy również jej siostry Elise i Lee oraz ich kotka Stephana. Dziewczyny nie są ludzkimi istotami. Pochodzą z miasteczka Paix ukrytego starannie w lesie, gdzie wiodą spokojne, pełne radości, szczęścia i miłości życie z dala od ludzkiej cywilizacji. A raczej wiodły spokojne życie, gdyż ich spokój został przerwany przez ludzi i ich brutalną naturę. Od zawsze uciekały od człowieka i jego złej natury. Ale człowiek nie byłby sobą, gdyby to co one tworzyły latami nie zostało zniszczone przez ludzką rękę. Ta sytuacja doprowadziła do tego, iż musiały trafić do ludzkiego świata i starać się z nim odnaleźć ale jednocześnie ukrywać siebie i swoje moce przed człowiekiem, który chciałby od razu to wykorzystać. Ale czy jest na to szansa, by między tymi dwoma tak odległymi od siebie światami kiedykolwiek nawiązała się nić porozumienia, przyjaźni? Piękna powieść w stylu fantasy, prosta w odbiorze a jednocześnie czeka się na kolejne strony aby poznać dalsze losy bohaterów. Ciekawie pokazane dwie strony medalu: zło i dobro. Kiedy tak czytałam książkę to nie sposób było nie zrozumieć obaw zwłaszcza Iris przed ludźmi a to dlatego, że po dzień dzisiejszy człowiek człowiekowi wyrządza sporo krzywdy a co dopiero w stosunku do innej istoty! Czy ktoś z Was m...