Opinia na temat książki Dzielnica cudów. Nasz PRL, lata 80

Bardzo fajnie napisana opowieść o dzieciństwie w latach PRL-u, czyli sławetnych 80 - tych. Autor w przedmowie informuje, że opowie o tamtych czasach widzianych i przeżywanych przez dzieciaki, w osobach trzech chłopców, nazywających siebie Gangiem Stefana. Gang Stefana to Stefan oczywiście oraz Jurek i Anastazy.

Dla czytelników z tamtego pokolenia będzie to nostalgiczna, chociaż może nie zawsze przyjemna, podróż w przeszłość, do dzieciństwa, które, mimo iż naznaczone wbijaniem rozumu do głowy przez dupę (u większości), cygańską metodą pamięciową, tudzież, bardzo empirycznymi i pokazowymi sposobami życiowych nauk (kot przywiązany do słupa), to jednak fajnego i pełnego "zakazanych" zabaw 😎🙈

Dla młodszych czytelników będzie to próba spojrzenia na czasy, kiedy ich chyba już nawet nie rodzice, a dziadkowie i babcie radzili sobie bez telefonów, tabletów i inszych ustrojstw współczesnej techniki i technologii. Kiedy nie było mody "na kloca w portkach", za to była moda na relaksy i szeleszczące ortaliony. Kiedy jajka na Wielkanoc malowało się w cebuli, a dziewczynki dzieliły się "złotymi myślami".

Oczywiście dużo więcej jest w tej książce niż to, co wymieniłam. Jest wspomniany kultowy już, chleb polany śmietaną i posypany cukrem. Nauczyciele i ich drewniane linijki, fryzury na "zaczarowany ołówek", oraz dary z zagranicy, którymi "dzielił" kościół. Jak dzielił?....powiem tylko z przekąsem, że...różnie 😎.

W każdym razie ja polecam tę książkę, napisana jest bez zadęcia i kolorowania, ale też bez zbytniej martyrologii i epatowania biedą i nędzą.