"Wszyscy jesteśmy dziećmi telewizji. Wszyscy po cichu marzymy o tym, by nasze życie było jak w telewizji.(...) Bo telewizja nie boli. Życie w telewizji jest pozbawione zmysłów. Oglądasz i przestajesz myśleć. Oglądasz i przestajesz cokolwiek czuć. Oglądasz i żyjesz, i nic nie musisz robić. Nic cię nie czeka. Tak wygląda Eden. I tak wygląda rzeczywistość, którą stworzyłem dziewczynkom. Taki im nakręciłem film i one wiedzą, że muszą grać swoje role jak najlepiej. Muszą się po prostu wczuwać i nie czuć nic. I wtedy samo się robi. Naturalnie. I takie jest życie."