Opinia na temat książki Duże dziewczyny nie płaczą

Marisol, Erica, Selena i Gracie są kuzynkami i najlepszymi przyjaciółkami. Dorastały razem, wychowywane w amerykańsko-meksykańskiej rodzinie. Łączyła je silna więź i wydawało się, że tak będzie na zawsze ... Ale kiedy rodzice Marisol rozwiedli się, dziewczynka musiała przeprowadzić się z matką do innego miasta. Relacja kuzynek z biegiem czasu zaczyna słabnąć, aż w końcu przestaną utrzymywać ze sobą kontakt.

Kilkanaście lat później każda z tych kobiet ma swoje życie ale tylko na pozór ułożone. Marisol wyszła za mąż za odnoszącego sukcesy adwokata, ma piękny dom i nie brakuje jej pieniędzy ale nie jest szczęśliwa. Erica została porzucona przez chłopaka a w pracy ma problemy z szefem. Selena szuka swojego miejsca w świecie. A Gracie jest nauczycielką w katolickiej szkole i brakuje jej pewności siebie.

Rodzinna tragedia będzie dla nich okazją do ponownego spotkania i odnowienia utraconej więzi. Ale czy tak łatwo będzie znów się zaprzyjaźnić po tylu latach rozłąki? Czy będą potrafiły sobie przebaczyć?

To jak rozwiążą swoje sprawy i dawne urazy stanowi punkt kulminacyjny tej książki. A w między czasie jeszcze będzie czas na romans i rozwinięcie wątków miłosnych każdej z bohaterek. Można powiedzieć, że znajdziemy tu cztery różne i odrębne historie latynoskich kobiet połączonych w obrębie jednej rodziny. Duża rolę odgrywają również najstarsze kobiety z ich rodu, czyli abuelita (babcia) i welita (prababcia). To właśnie one jednoczą członków swojej rodziny, niezależnie od tego czy sytuacja jest dobra czy zła. Uczą, że z rodziny nigdy nie można zrezygnować. Rodzina jest najważniejsza. 🧡.

"Duże dziewczyny nie płaczą" to powieść urocza, lekka w czytaniu ale nie brakuje tam zmartwień i trosk. Wszystkie bohaterki wydają się realistyczne. Bez problemu można wczuć się w ich sytuacje, można im kibicować, aby odnalazły szczęście w miłości lub karierze. To książka o sile kobiet i sile rodziny z bardzo uniwersalnym przesłaniem ... O tym, co tak naprawdę jest w życiu ważne.