Don't Mess with Me

Książka "Don't mess with me" jest debiutancką powieścią autorki, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych autorów, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Książka należy do gatunku new adult, który osobiście bardzo lubię, do sięgnięcia po historię Lanore i Arona zachęcił mnie ciekawy opis i przyciągająca wzrok okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się niesamowicie szybko, mi zapoznanie się z historią bohaterów zajęło jeden wieczór. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i dobrze poprowadzona. Jeśli chodzi o główne postaci - Lanore i Arona to zostali oni naprawdę dobrze wykreowani, to młodzi ludzie dopiero wkraczający w dorosłość, zmagający się z różnymi problemami. Historia została przedstawiona z perspektywy Lanore, co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się boryka, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Żałuję jedynie, że Dominika nie pokusiła się o przedstawienie punktu widzenia Arona. Ich relacja opiera się motywie hate - love, który bardzo lubię w tego typu powieściach i uważam, że Dominika naprawdę dobrze go tutaj poprowadziła, od początku czuć było wyraźną napięcie pomiędzy bohaterami, a ich potyczki słowne wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Przyznaję, że zdarzało się, że zachowanie głównych postaci działało mi na nerwy, jednak zrzucam to na karb młodego wieku Lan...

"Don't mess with me" to debiutancka powieść autorstwa Dominiki Luboń. Jako, że lubię debiuty, sięgnęłam po tą książkę z ciekawości.

Lanore wracając do domu, zobaczyła wandali malujących graffiti na budynku domu dziecka, gdzie jej matka jest dyrektorką. Wiedząc, ile ten budynek znaczy dla jej rodzicielki, ile pokłada w nim wiary i nadziei, zadzwoniła po policję. Tak zaczyna się jej znajomość z Aronem, który okazuje się jej sąsiadem. Od tej pory pałają do siebie nienawiścią, a chłopak obiecuje jej zemstę. Co z tego wyniknie???

Jeżeli chodzi o fabułę to podobała mi się ta historia. Od początku czuć między nimi tą nienawiść. Choć miałam wrażenie, że Lanora dłużej trwała przy tym uczuciu. Aron szybko poradził sobie z nienawiścią i zaczął coś do niej czuć. Kto się czubi, ten się lubi. To przysłowie idealnie oddaje ich relacją. Ich rozmowy są burzliwe, pełne jadu i sarkazmu. Najlepiej się bawiłam, czytając ich przekomarzania. Miałam wrażenie, że ta historia skupiona jest na jednym, relacji między Lanorą, a Aronem. Inne wątki nie są za bardzo rozwinięte, a szkoda. Brakowało mi bardziej rozwiniętego wątku konfliktu między Aronem, a jego ojcem. Bo tak na prawdę nie mam pojęcia, o co się pożarli. Bardzo polubiłam Olivera, ten chłopak był po prostu świetny, miałam z nim ubaw po pachy😁.

Książkę przeczytałam na jeden raz. Ciężko się od niej oderwać, a wszystko to zasługa fajnych dialogów. Świetnie się bawiłam czytając to. Może nie jest to książka idealna, al...

Lanore której imię bardzo mi się spodobało niestety nie do końca przypadła mi do gustu jako postać. Właściwie do samego końca nie umiała się zdecydować jaka będzie w stosunku do Arona i była niesamowicie niekonsekwentna. Po przeczytaniu czułam że autorka jedynie liznęła niektóre tematy jak np relacja Lanore z ojcem by później o nim kompletnie zapomnieć. Wątek enemies to lovers był dość przyjemny i poprawny jednak nie wciskał w fotel. Trochę zabrakło mi tutaj głębi czy bliższego poznania bohaterów które spokojnie mogłaby zastąpić przemyślenia Lanore. To co zdecydowanie udało się oddać w książce autorce to realizm bycia nastolatką której szaleją hormony i podejmuje niekoniecznie dobre decyzje pod wpływem chwili. Niestety trochę zawiodłam się na "Don't mess with me" ale nie żałuję że ją przeczytałam.