Czwarty lipca

James Patterson, Maxine Paetro

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Opis

Czwarty thriller z cyklu The Women's Murder Club. Lindsay Boxer, szefowa wydziału zabójstw w San Francisco, wyciąga broń w obronie własnej. Nie przypuszcza, że pociągnięciem za spust uruchomi lawinę wydarzeń. Ojciec zastrzelonej przez nią dziewczyny pozywa ją do sądu, media nie zostawiają na policjantce suchej nitki. Zostaje zawieszona w czynnościach służbowych. Wyjazd do Half Moon Bay nie przynosi jej wytchnienia. Miasteczkiem wstrząsa seria zabójstw ofiarami są zawsze małżeństwa, które przed śmiercią zostają wychłostane. Lindsay włącza się do śledztwa, pomimo oporów miejscowego komendanta policji. Odkrywa, że morderstwa mogą mieć związek z filmami pornograficznymi, kręconymi przez męża jednej z ofiar.

Data wydania: 2006-09-29

ISBN: 978-83-7359-341-1, 9788373593411

Wydawnictwo: Albatros

Cykl: Kobiecy Klub Zbrodni, tom 4

Kategorie: Powieść zagraniczna, Sensacja Thriller

Stron: 368

Autor

James Patterson

Urodzony 22 marca 1947 roku w USA (Newburgh )

James Patterson – amerykański pisarz, autor thrillerów i powieści kryminalnych. James Patterson należy do ścisłej czołówki najpopularniejszych autorów amerykańskich; obok książek Dana Browna, Johna Grishama i Stephena Kinga jego powieści najczęście...

Pozostałe książki:

KSIĄŻKI WYBRANE: Rachunek zemsty; Morderstwo króla Tuta; Sztuka ścigania w deszczu; Bezpośrednie zagrożenie

Wszystkie książki James Patterson

Recenzje

Książka Czwarty lipca nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@hotaru

2007-12-08

5 /10

Przeczytane

To jedyna książka z cyklu "The Women's Murder Club", jaką przeczytałem, więc oceniając potraktuję ją jako odrębny kawałek literatury.Na okładce widnieje dwójka Autorów, i niestety to daje się odczuć, bo w książce opisane są dwa odrębne wątki, powiązane jedynie osobą głównej bohaterki. Każdy z nich mógłby zasługiwać na odrębną pozycję... gdyby tylko ktoś się postarał i je dopracował. W obecnej formie ani jeden, ani drugi nie jest dość satysfakcjonujący. Tak wyraźny rozdział pomiędzy dwoma liniami fabularnymi, które praktycznie nie zbiegają się w żadnym momencie, nie wyszedł "Czwartemu lipca" na dobre. Co więcej, pod koniec lektury pozostało mnóstwo nie domkniętych wątków pobocznych, tropów które Autorzy postanowili po prostu porzucić. Nie wiem, czy są podejmowane w pozostałych częściach z cyklu.Chociaż jak na razie książkę tylko krytykowałem, to muszę przyznać, że lektura nie była męcząca. Być może dzięki rekordowo krótkim rozdziałom (zdarzają się nawet takie na pół stronicy, a norma to dwie i pół), książkę czyta się szybko. Praktycznie żadna chwila nie jest za krótka na to, aby wrzucić na ruszt kolejny rozdzialik. Dlatego też jest to taki literaturowy odpowiednik fast-foodów - smaczny, ale tak naprawdę bez żadnych wartości. Od czasu do czasu można się jednak skusić.

| link |

@CarrYooT

2010-03-05

Przeczytane

Minus za rozciągnięcie książki. Plusy za rozgrywające się jednocześnie dwie 'różne' akcje; wątek związku z Joem; ciekawie ukazany proces sądowy;

| link |

@vazon

2011-01-24

10 /10

Przeczytane

Mnie się podobała, co prawda nie jest to najlepsza książka Pattersona, ale dość dobra. Czyta się ją szybko i przyjemnie.

| link |

@bunia

2011-08-07

10 /10

Przeczytane

Dwa wątki, całkiem udane, sprawiły, że książka nie jest monotonna. Czyta się ekspresowo. Polecam.

| link |

@Czytanna

2022-01-06

7 /10

Przeczytane

@Animus

2015-06-17

10 /10

Przeczytane

@aneta6

2012-07-26

10 /10

Przeczytane

@shirouken

2012-05-12

8 /10

Przeczytane

@kinga2761

2011-07-06

8 /10

Przeczytane

@dona35

2010-10-19

8 /10

Przeczytane

@kortas10

2009-10-21

8 /10

Przeczytane

Cytaty z książki

“Pogodziłam się w życiu z wieloma rzeczami, ale nigdy nie zdołałam się pogodzić z zabijaniem dzieci.”

“To była jedna z moich najtrudniejszych spraw, a jego śmierć, mimo upływu dziesięciu lat, nadal mnie dręczyła.”

“Nasze szczere rozmowy, nieskrępowane zależnościami służbowymi ani procedurami postępowania, często były jedynym sposobem uniknięcia tygodni biurokratycznego bicia piany.”