Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie

W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie.
Anna Bikont to reporterka i autorka kilkunastu książek. Między innymi "My z Jedwabnego" czy "Sendlerowa" .
Uważam, że jest to jedna z lepszych i rzetelnych reporterek. W jej książkach widać ogrom pracy i czasu poświęconego na zebranie tych wszystkich informacji, faktów, dokumentów, wywiadów czy licznych wyjazdów do miejsc o których pisze.
Książka" Cena" jest kolejną świetnie napisaną książką.
Autorka przedstawia w niej działalność Lejba Majzelsa, prezesa Centralnego Komitetu Żydów w Polsce. Próbuje on odzyskać żydowskie dzieci, które podczas wojny trafiły do polskich rodzin.
Każdy wyjazd jest przez niego skrupulatnie zapisywany, każdy szczegół. Zaczynając od godziny wyjazdu, aż po cenę jaką chcą ludzie mający żydowskie dzieci za zwrot ich społeczeństwu żydowskiemu.

Siedemdziesiąt lat później autorka na podstawie zapisków Majzelsa powtarza jego próbę ich odnalezienia. Dokonuje niemożliwego. Udaje jej się spotkać, a nawet namówić do rozmowy o przeszłości, której nie chcą pamiętać.
"Cena" to prawdziwe reporterskie śledztwo, które zajęło autorce kilka lat. Bardzo drobiazgowe, dokładnie opisane z ogromnym ładunkiem emocjonalnym.
Opisy w jakich warunkach dzieci były ukrywane i jakie to miało konsekwencje nie tylko na ich rozwój emocjonalny ale i fizjologiczny są przerażające.
Szacuje się, że z prawie miliona dzieci ocalało zaledwie pięć tysięcy.
Nie jest to łatwa lektura, ale potrzebna.
...

IG:ksiazki_wloczykija
To niewątpliwie wyjątkowe i poruszające dzieło, które zagłębia się w mroczną historię powojennego świata i tragicznych losów dzieci, które przeżyły Zagładę tylko po to, by znaleźć się w trudnej sytuacji, będąc pod opieką Polaków. Ta niezwykła opowieść, oparta na starannym śledztwie, stanowi głębokie i przemyślane spojrzenie na to, jak cenne jest życie każdego dziecka oraz jak trudno jest odnaleźć tożsamość po tak traumatycznym przeżyciu.

Autorka opowiada historię Lejba Majzelsa, pracownika Centralnego Komitetu Żydów w Polsce, który od maja 1947 do sierpnia 1948 roku podejmuje się zadania odnalezienia pięćdziesięciorga dwojga dzieci, które w wyniku Zagłady znalazły się pod opieką Polaków. Każdy jego wyjazd, każda próba odnalezienia tych dzieci jest dokładnie udokumentowana, co tworzy niezwykłą kronikę tego trudnego zadania. Życie każdego z tych żydowskich dzieci ma swoją cenę, a Lejb Majzels jest ich niezłomnym obrońcą.

Anna Bikont, z ogromnym zaangażowaniem i precyzją, podejmuje się powtórzenia próby odnalezienia tych dzieci siedemdziesiąt lat później. Jej dociekliwość i wyjątkowa zdolność do zgłębiania archiwaliów oraz prowadzenia rozmów z osobami, które z różnych powodów uciekły od przeszłości, stanowi nieoceniony wkład w odkrywanie tajemniczych losów tych dzieci. To właśnie jej staranność i determinacja prowadzą ją w coraz bardziej niewiarygodne miejsca i historie.

Najważniejszym walorem tej książki jest sposób, w j...

Dawno nie czytałam książki tak złej i tak szkodliwej... Gdybym nie miała jakiegokolwiek pojęcia o historii holocaustu z publikacji p. Bikont dowiedziałabym się,że Żydzi w czasie jakiejś wojny ( bo o tym,że była to II wojna światowa wywołana przez hitlerowskie Niemcy, autorka jakoś nie wspomina) źli, peryfidni Polacy zajmowali się wyłącznie gnębieniem Żydów - im samym żadna krzywda się nie działa - Niemcy, o których w książce prawie nic nie ma, nie robili złym Polakom żadnej krzywdy. Od czasu do czasu źli Polacy brali na przechowanie jakieś żydowskie dziecko - wyłącznie z pobudek materialnych albo dla... przygody. Oczywiście nic im za to nie groziło bo okupant ( rzadko określany jako Niemiec) nie karał za takie rzeczy. Jeśli któryś z rozmówców, tzn. ocalonych dzieci, mówi dobrze o Polakach autorka natychmiast prostuje ten "błąd" - gdy jedna z rozmówczyń mówi jak wiele zawdzięcza polskim opiekunom - autorka zaraz snuje refleksje jak to możliwe i czy jej rozmówczyni aby wie co mówi. Ta książka to policzek dla osób, które z narażeniem życia poświęcały się w tych dramatycznych czasach dla innych. Wielk

Anna Bikont rusza śladami Lejba Majzelsa, który przeszukuje powojenną Polskę wysupłując ze wsi i miasteczek porzucone przez rodziców żydowskie dzieci. I jak to bywa w wojenno-powojennej zawierusze nic nie jest tu przejrzyste, nic czarno-białe. Rozpacz rodziców łączy się z nadzieją na życie, rozstanie na rychłe spotkanie, wiara w dobro człowieka z codzienną walką o przetrwanie. Bieda z ubóstwem, chciwość z dobrocią serca, a pamięć - z zapominaniem.
To nie jest łatwa lektura. Ogrom pracy, jaką
autorka włożyła w samodzielne poszukiwania i spisanie usłyszanych czy
odnalezionych historii (oraz dzieci) jest wręcz onieśmielający.
"Cena" przytłacza wiadomościami, zasypuje imionami, miejscami i
zdarzeniami. W pewnej chwili doznałem pewnego przesytu informacji, ale z
drugiej strony to przecież tylko wierzchołek góry lodowej. Są tu niewygodne
pytania i jeszcze mniej wygodne odpowiedzi, tak jak historia, której wyprzeć
się nie da (choć można o niej zapomnieć).

Czytajcie zatem Annę Bikont, niech Wam
będzie nieswojo, duszno. Wsłuchajcie się w dźwięk brzęczących monet, w szepty i
tajemnice skrywane w sąsiednim budynku, za szafą, w ziemiance. Poczujcie, jak z
każdym mijanym dniem mniej jest świata, który Was otaczał. Jak znika Wasze
imię, ginie Wasze dzieciństwo, a twarze rodziców zasłania nieprzezierna mgła
zapomnienia. I kiedy wszystko powstaje na nowo, a to co dookoła wydaje się
prawdą, przychodzi ten, który twierdzi, ż...