Cegiełki i inne opowiadania

Nigdy nie miałam okazji odwiedzić Podlasia. Zawsze wydawało mi się, że jest to bardzo spokojne, swojskie, trochę biedne acz tajemnicze miejsce. Tyle się słyszy o tym, że ludzie z tamtych rejonów uciekają do większych miast za poszukiwaniem pracy, lepszych perspektyw. A jednak coraz więcej uwagi skupia się również na niewątpliwych atutach tamtych ziem. Ludzie czują się już zmęczeni ciągłą gonitwą, coraz trudniej znaleźć spokojne, zaciszne okolice, które nie byłby szturmowane przez hordy turystów, więc Podlasie wydaje się idealną opcją na spędzenie urlopu a może nawet ucieczki przed cywilizacją, poprzednim życiem, problemami? Dzięki uprzejmości „Biblioteki Słów” miałam okazję zapoznać się z książką „Cegiełki i inne opowiadania”, która jeszcze bardziej przybliżyła mi tamte okolice i co najważniejsze ludzi, którzy je zamieszkują. Była to niezwykła lektura, która swoim spokojem idealnie nastroiła mnie w te grudniowe wieczory.
Fabuła ciągnie się leniwie, nie ma tutaj spektakularnych zwrotów akcji, dramatów, wybuchów szczęścia. Bohater jest nad wyraz zwyczajnym człowiekiem, który wiedzie swoje życie w bardzo spokojnym miejscu. Poznajemy jego stosunek do Podlasia, jego mieszkańców. Nie zawsze są to pozytywne relacje, nie brakuje wytykania wad, przywar. Jednak rekompensują się one gdy lepiej zrozumie się specyfikę tego miejsca, ludzie choć prości to jednak są życzliwi i uczynni. Nasz narrator zamieszkał w starej chacie z zamiarem wyremontowania jej i wynajmowania pokoi turystom. J...