Całkiem nowe życie

„Całkiem nowe życie” to kolejna już powieść Marii Ulatowskiej, którą miałam przyjemność przeczytać. Jest ona znacznie dojrzalsza i napisana została z dużo większym realizmem zarówno jeśli chodzi o wydarzenia, jak i bohaterów.

Franciszka jest młodą, dwudziestoletnią dziewczyną osieroconą przez rodziców. U progu swego dorosłego życia wyjeżdża na wczasy do Karpacza, gdzie poznaje Zenona Wołodarskiego – właściciela pensjonatu i ojca dorosłego syna. Spragniona miłości i ciepła Franciszka zakochuje się w tym starszym od siebie o dwadzieścia dziewięć lat człowieku. Po kilku miesiącach zostaje jego żoną, sprzedaje swoje mieszkanie i przenosi się do Karpacza. Ufając bezgranicznie w dobroć swego nowo poślubionego męża naiwna kobieta oddaje mu wszystkie swoje pieniądze. Szybko okazuje się, że życie z Zenonem dalekie jest od sielanki, a porozumienie się z jego matką Sabiną w ogóle nie wchodzi w grę. W „swoim” nowym domu Franciszka traktowana jest przedmiotowo, niewiele ma do powiedzenia, a despotyczna teściowa bezustannie dba o „umilanie jej życia”. Mimo to dziewczyna stara się być uległą i posłuszną żoną, nie skarży się i potulnie znosi zadawane jej przykrości. Dopiero gdy mąż, pod namową matki, zmusza Franciszkę do dokonania aborcji na własnym dziecku, dziewczynie otwierają się szeroko oczy, a miłość do Zenona ulatnia się równie szybko, jak się pojawiła. Od tego czasu Franciszka „dorasta” i postanawia wziąć swoje życie we własne ręce…
Z niepozornej, zalęknionej i naiwnej d...