Opinia na temat książki Burza

"Kiedy zamykała drzwi do domu, pomyślała, że zawsze jest czas, żeby wszystko zacząć od nowa".

Moje trzecie spotkanie z twórczością Mieczysława Gorzki uważam za... no cóż, dość nietypowe, dziwne, ale mimo wszystko udane. "Burza" do mojego umysłu wdarła się jak prawdziwa nawałnica, nadciągnęła gwałtownie, omiotła pełną grozy opowieścią i nakryła oparami absurdów.

Co tu się działo?

To jest historia inna od wszystka, które do tej pory czytałem spod pióra autora. Pełna nagłych zwrotów akcji, niespodziewanych wątków i... zjawisk paranormalnych. I to ostatnie było dla mnie zaskoczeniem, które spowodowało burzę myśli w mojej głowie, których nie mogłem opanować. Natłok informacji i zadziwienia spowolnił moją ich analizę. Tak, nasza mnie myśl zwątpienia czy brnąć dalej. Po złapaniu lekkiego oddechu, podjąłem decyzję, że będę kontynuować lekturę. Zauważyłem w niej pewien błysk, coś co mnie zaintrygowało i ułatwiło podjęcie tej decyzji.

Więc czytałem dalej, a im głębiej zanurzałem się w literkach tej opowieści, tym szerzej otwierały mi się oczy, a w głowie rodziły się myśli, że ja chyba zwariowałem, że to się nie dzieje naprawdę. Błądziłem w ciemnościach mojego niedowierzania. Zacząłem układać w głowie dziwną mozaikę ze strzępów tej historii. A im bliżej byłem kończ książki, tym więcej elementów wpadało we właściwe miejsce.

Dałem sobie czas na przemyślenia. Analizowałem. Przymykałem oczy, by skupić wszystkie moje zmysły na rozwiązaniu. Patrzyłem w głąb siebie...

W pewnym momencie bezczas i bezruch się skończyły. Uwolniony z uścisku tej opowieści zachwiałem się i upadłem na kolana. Poczułem ogrom bólu głowy wpełzający pod moje skronie - za dużo emocji, zbyt wiele wątków, za dużo stresu.

Pomysł na fabułę ciekawy, choć to nie moja bajka. Ale może się podobać i zaciekawiać. Każda/każdy musi sprawdzić sam.

Jeżeli szukasz niecodziennej historii pełnej grozy, zwrotów akcji i niecodziennych wątków, to jest to dobra propozycja dla Ciebie.

Polecam! Czytaj!