Opinia na temat książki Bursa

„Bursa” to piąta kryminalna powieść autorstwa Katarzyny Wolwowicz, czwarta z serii z komisarz Olgą Balicką i równocześnie moja pierwsza styczność z jej piórem. Od razu przyznaję, że to nad wyraz udana! Jest to kryminał z gatunku tych, które lubię najbardziej – akcja toczy się umiarkowanym tempem, przede wszystkim skupia się na ludziach, na dobrych i pełnych kreacjach psychologicznych bohaterów oraz dobrym umotywowaniu zbrodni. A punktów zaczepienia jest tu kilka – jest odkrycie sprzed trzech miesięcy, które historią sięga trzydziestu lat wstecz. Jest nowa sprawa kryminalna i potencjalne zaginięcie, które wzbudza tylko kolejne, bardzo enigmatyczne pytania. Te punkty krążą wokół trzech rodzin, a każda zdaje się skrywać tajemnice… jakie? Autorka bardzo sprawnie buduje napięcie, co prawa korzysta z chwytów w tym gatunku dobrze znanych, jak narrator, który sygnalizuje, że coś zostało odkryte, coś się dzieje, ani nie mówi od razu co, ale to tu po prostu dobrze pasuje – dzięki temu czytelnik faktycznie zostaje niejako przykuty do książki, ciężko się od niej oderwać, kiedy w każdym momencie możemy dowiedzieć się czegoś więcej, a trop wisi w powietrzu. Dodatkowo dobrze widać tu zacięcie psychologiczne autorki, gdzieś tam pomiędzy wierszami możemy uważniej przyjrzeć się zagadnieniom takim jak zaburzenia autystyczne czy poczucie wyobcowania w społeczności. To naprawdę fajnie napisana powieść kryminalna, z dobrym umotywowaniem psychologicznym. Z pewnością nie było to moje ostanie spotkanie z piórem tej autorki!