Opinia na temat książki Bursa

"Każdy w specyficznych warunkach, targany skrajnymi emocjami może stać się zabójcą. A porządnego obywatela od przestępcy dzieli bardzo cienka linia...".

Teren starej bursy skrywa niejedną mroczną tajemnicę. Niedawny remont ujawnił makabryczne znalezisko i chociaż sprawa jeszcze nie ucichła, to znów staje się areną tragicznych wydarzeń. Nagie zwłoki uduszonej młodej kobiety zostają odnalezione w pobliskim parku. Od razu wyczuwa się, że sprawca działał z pełną premedytacją, a miejsce porzucenia ciała nie jest dziełem przypadku. Kim jest ofiarą? Co oznacza pozostawiony nieopodal różaniec...

Lubię kryminały, w których akcja prowadzona jest w taki sposób, iż sami czujemy się aktywnymi uczestnikami śledztwa. Dostajemy pewną liczbę wskazówek i śladów, by wyrobić sobie własne zdanie i spróbować rozwiązać zagadkę. Oczywiście, żeby nie było zbyt prosto, nie wszystko jest przejrzyste, a Autorka szachując tropami daje sporo miejsca do popisu naszej wyobraźni.
W Bursie mroczny klimat powieści wzbogacony jest solidną szczyptą grozy i przyznam, że był moment, gdy na chwilę zamarłam, nie wierząc w to, co czytam. Duży plus za bardzo prawdziwy obraz małego autystycznego chłopca i trudności, z którymi codzienne mierzą się rodzice oraz pokazanie jak ważne jest wsparcie psychologiczne. Doceniam to jako matka sześciolatka w spektrum autyzmu.
Czwarta odsłona cyklu z komisarz Olgą Balicką utrzymuje dobry wysoki poziom. Końcówka, której zupełnie nie brałam pod uwagę, mocna i zaskakująca.