Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha

Opowiem wam o Sat – Okhu, synu indiańskiego wodza i białej kobiety, który jako mały chłopiec przepłyną w brzuchu żelaznego kanu wielkie, słone jezioro by poznać kraj swej matki.
Opowiem wam o Sat – Okhu, który podczas okupacji walczył w obronie swej przybranej ojczyzny zabijając nazistów gołymi rękami.
Opowiem wam o Sat – Okhu, który po wojnie został marynarzem, by jeszcze raz zobaczyć kraj swego ojca i pewnego razu sam zagonił do klatki dwa zbiegłe bengalskie tygrysy …
… nie napisał we wstępie tej książki Dariusz Rosiak, opowiedział za to historię swojego czarno – białego telewizorka, stylem cokolwiek infantylnym.
Nie przepadam za książkami demaskatorskimi z rodzaju: „Cała prawda o tym ...” , czy „Prawdziwa historia tamtego ...”, które ostatnio zalały rynek wydawniczy i okupują listy bestsellerów od Empiku po Świat Książki, jednak postać Sat – Okha vel Stanisława Supłatowicza, pisarza, popularyzatora „indiańskości” w Polsce,a nawet w całym bloku wschodnim, pół krwi Szaunisa, zaintrygowała mnie na tyle, że sięgnąłem po tę pozycję.
I srogo się zawiodłem. Już trudno, że nie spodobał mi się styl autora - „książka jak pisałem książkę”, bo to w końcu kwestia gustu (chociaż według mnie, w reportażach, takie rzeczy płazem uchodzą tylko Hugo Baderowi), o wiele bardziej irytowało mnie, że autor chyba nie zebrał wystarczającej ilości materiału, „flaków”, aby wypełnić książkę treścią od okładki do okładki i często odpływa w rejony dalekie od tematu naszego Indianina,...