Bez oddechu – druga powieść Michała Jagiełły – to studium fascynacji słabszej osobowości osobowością silniejszą. Autor podejmuje próbę analizy tego zjawiska i jego destrukcyjnych skutków. Jeden z bohaterów książki – ów "silniejszy" – popełnia czyn dla otoczenia niezrozumiały i szokujący – morderstwo. Jego przyjaciel usiłując rozszyfrować motywy zbrodni doznaje sam zachwiania równowagi psychicznej. Podświadome utożsamianie się z fascynującą osobowością kolegi doprowadza go niemal do utraty własnej tożsamości.