Autor - dyrektor Biblioteki Narodowej, a także taternik związany z ratownictwem górskim od 1961 roku, w latach 1972-1974 naczelnik TOPR - zawarł w "Wołaniu w górach" opisy prawdziwych, trudnych i ciek...
Bez oddechu – druga powieść Michała Jagiełły – to studium fascynacji słabszej osobowości osobowością silniejszą. Autor podejmuje próbę analizy tego zjawiska i jego destrukcyjnych skutków. Jeden z boha...
Ciało i pamięć - to słowa kluczowe. Są też inne: góry, śmierć, czas, Zagroda... Poetycki język Michała Jagiełły jest oszczędny, ale precyzyjny. Dzięki temu lektura jego wierszy układa się w czytelną f...
Książka mówi o kondycji współczesnego człowieka. Akcja wszystkich opowiadań rozgrywa się w Tatrach realnych i Tatrach zmitologizowanych. Czytelnik znajdzie w książce miłość, zazdrość i pożądanie, dyle...
Utwór Michała Jagiełły to swoisty poemat epicki wyrosły z wiejskiej zagrody. Prowadzi do miejsc, gdzie rytm życia wyznaczają prawa natury, gdzie wciąż najważniejszy jest szacunek dla ziemi i tradycji....
Zbiór wierszy znanych i cenionych polskich poetów, którzy na przestrzeni kilku epok opisywali i utrwalali piękno naszych polskich gór w swoich utworach. Przedmowę, wybór i opracowanie utworów Michał ...
Osnową tej ilustrowanej monografii są dzieje polskiego alpinizmu odkrywczego i zdobywczego w ciągu ostatnich dwóch wieków. Przypomina ona na wstępie owe odległe już czasu, kiedy to geolog Stanisław St...
Książka przedstawia najciekawsze i najtrudniejsze akcje ratunkowe, jakie przeprowadzono w Tatrach do końca 2001 roku. Obecna edycja przybliża nam także historyczne początki polskiego ratownictwa. Powś...
Michał Jagiełło w swej najnowszej książce próbuje tego, co dziś podobno niemożliwe, a nawet „zakazane” – próbuje mianowicie przedstawić nam Wielką Narrację. Charakterystyczne przy tym, że otwiera w ty...
Bogaty zbiór listów Stanisława Witkiewicza nt. stylu zakopiańskiego. Wstęp, komentarze i opracowanie Michał Jagiełło
Autor swoimi badaniami i poszukiwaniami objął olbrzymi zakres czasowy - od końca XVIII wieku do początków wieku XX, ściślej - do przedproża niepodległości nie tylko Polski, także Litwy oraz podjęcia t...
Krytyczna analiza i demaskacja stalinowskiej mitologii dotyczącej wielkiej wojny ojczyźnianej. Autor przedstawia fakty nieznane bądź ukrywane, opisując historię od katastrofalnej klęski pierwszych mie...
Polacy na Wschodzie i polityka...Poznawanie Białorusinów...Litwo - wyzwanie nasze...Karczowanie uprzedzen...Na pograniczu kultur...Przypadek Cyganów...Głos RomówProblemy pogranicza...
Fascynacja górami, któż z nas jej nie doświadczył? Zachwyt ich potęgą, majestatem i tajemniczością nie był także obcy wizytującym Zakopane i okolice pierwszym turystom XIX wieku. Byli wśród nich wielc...
Horrory w odcinkach z biblijnymi opowieściami w tle, z duchem pojawiającym się w pociągu, zamku czy w nieczynnej elektrowni, z niezrozumiałym zachowaniem ptaka, pojawiającego się znienacka w ciemną gr...
Na ostatni przygotowany przez poetę tomik składają się wiersze nowe i drukowane już w periodykach. Czasem przybierają formę relacji, innym razem pytań bądź spowiedzi. Przejmująco osobiste, z górami w ...
Opracowanie przedstawione przez Michała Jagiełłę [...] jest imponujące. Autor swoimi badaniami, poszukiwaniami i szperaniami objął olbrzymi zakres czasowy - od końca XVIII wieku do jego początków, ści...
"Oddajemy w Państwa ręce kolejną książkę z serii "Spacerownik". Przed nami niełatwe zadanie, by pokazać rosyjskie ślady w Łodzi i w regionie łódzkim. Niestety, w przeszłości więcej w tych wzajemnych r...
Antologia Tatry i poeci ma dowieść istnienia fenomenu trwającego już od dwustu lat poetyckiego opisywania Tatr. Ta odnawiana w kolejnych pokoleniach twórców potrzeba skondensowanego zapisu zetknięcia ...
Druga część tryptyku literackiego, po Trójkątnej turni i przed Jawnie i skrycie, mówiącego o kondycji współczesnego człowieka. Akcja wszystkich opowiadań rozgrywa się w Tatrach realnych i zmitologizow...
Książka opisuje zarówno samo zjawisko zbójnictwa tatrzańskiego jego historię, folklor i obyczajowość jak i postaci poszczególnych zbójników.
Zbiór bardzo ekspresyjnych, mocnych wierszy, będących swego rodzaju rozliczeniem poety z życiem, z tym, co go bolało, z tym, co go cieszyło. Mierzy się w nich też z własną niedoskonałością. Jak we wsz...
rzeczywisty i pełny sukces może być tylko wtedy, gdy uratuje się człowieka. Wtedy doprawdy wszystko dokoła ma specyficzny urok i nieporównywalną z niczym innym barwę. Jak udowodnić, że pot i zmęczenie mogą mieć różną wartość, zależnie od wyzwalających je okoliczności? Wyprawa jest piękna tylko wtedy gdy jej jądrem jest żywy człowiek s. 269
“Jestem obecny w górach i góry są zadomowione we mnie”
“Janczar od młodych lat miał bliski kontakt z prasą, sam dużo pisał, jeszcze przed wojną zamieszczał w „IKC” mrożące krew w żyłach opisy swoich wspinaczek Potem z każdej wyprawy książka, wywiady dla radia, a ostatnio nawet zainteresowała się nim telewizja. Tymczasem ja unikałem rozgłosu, a nawet często zrażałem sobie dziennikarzy, odmawiając udzielania jakichkolwiek informacji o sobie. Pisałem, ale nigdy nawet nie próbowałem drukować, bo zawsze powiedzieliby: Małecki i na tym polu rywalizuje z Janczarem. My jesteśmy ulepieni z innej gliny, a może mi się tylko tak wydawało, może go nie znałem, może trzeba było zbliżyć się do niego. Choć podejrzewam, że zupełnie inne motywy pchnęły nas do alpinizmu. On reprezentuje – to znaczy reprezentował – raczej szkołę francuską, traktującą relacje człowiek-góry lekko i naturalnie bez całej pseudogłębii, bez dusznej atmosfery górskiego mistycyzmu rodem z Niemiec. Najlepiej pan uchwyci różnicę tych dwóch poglądów analizując reakcję na śmierć w górach. Pierwsi powiedzą: zginął, bo popełnił błąd, albo zginął, bo w górach zawsze giną ludzie i nie ma gór całkowicie bezpiecznych, drudzy zaś dorobią do tego ideologię o krwawej zemście skalnych i lodowych olbrzymów, hekatombie, przeznaczeniu itp. U nas ten ostatni punkt widzenia ma swych licznych zwolenników. Na czym polega sprawa? Wydaje mi się, że chodzi tu o rolę, jaką się przypisuje alpinizmowi. Jeśli traktujemy łażenie po lodowcach jako coś ekstra, coś co nas wyróżnia z ludzkiego mrowiska, pociąga to oczywiście za sobą dorabianie teorii mającej uwznioślić nasze hobby, podnieść w oczach otoczenia, a może i własnych. W mieście jesteś niczym, w górach stajesz się inny, lepszy, a przynajmniej możesz to sobie wmówić. Ile jest pozerstwa w górskim światku, ile urojonego bohaterstwa, dużo by mówić. Reprezentuję pogląd zbliżony do Janczara, interesują mnie tylko dodatkowe powody zmuszające, bo tak to należy nazywać, do chodzenia po górach Co w życiu ludzi chorych na góry znaczą one same? Jak można się wyleczyć z tego nałogu? Oto pytania banalne, ale mnie pasjonujące. Oczywiście uważam się za człowieka wyzwolonego, jestem już w wieku, w którym kończą się sportowe ambicje, więc mam już szansę spokojnie przeżyć jeszcze kilkanaście czy kilka lat, jakie mi pozostały. Choć nie ma tu reguły, giną młodzi, w wieku średnim, ale zdarza się potknąć i seniorom. mogę i ja wreszcie nie krócic z kolejnej wspinaczki, nie wykluczam tego, nikt nie może wykluczyć, dopóki się wspina. Jeśli tak się stanie, nie będzie – mam nadzieję – żadnej sensacji, śmierć w górach jest w końcu zupełnie normalnym zakończeniem tak zwanej alpinistycznej kariery. nikt nie szuka śmierci w górach, taternicy nie mają samobójczych ciągot, a że są wypadki , gdzie ich nie ma Należy je traktować jako rzecz normalną, dać spokój tym, którzy zostali w górach, nie zastanawiać się: winien czy nie, dlaczego zginął, czy popełnił błąd. co to da? Analizujemy śmiertelne wypadki dlatego, by inni nie popełniali tych samych błędów – tak mówią ci, którzy w cieple, w fotelu, popijając herbatę czy kawę próbują odtworzyć, co działo się „tam”. Nie odtworzą, niczego się nie dowiedzą! s. 9-10”
“Nie przetrząśnie się – metr po metrze – gór. Tym bardziej, że nie ma pewności, gdzie należy szukać. Ze skąpych zazwyczaj informacji wybiera się jeden z rejonów, który się uznaje za najbardziej prawdopodobne miejsce, w jakie udali się zaginieni. Nigdy jednak nie ma stuprocentowej pewności. s. 587”