„WRONKA”
Czarna wronka raz krakała: – Kra, kra…
Chciałabym mieć piórka białe, kra, kra…
Radzą wrony przyjaciółce: – Kra, kra…
Leć i wykąp się w rzeczułce, kra, kra..
Świeci rzeczka w blasku rannym, plusk, plusk.
Weszła wronka jak do wanny, chlust, chlust.
Na brzeg wyszła, zakrakała: – Kra, kra…
Spojrzę w lustro, czym już biała, kra, kra..
I ciekawie wronka zerka, kra, kra…
Do rzeczki jak do lusterka, kra, kra…
Ale chociaż po kąpieli, kra, kra…
Żadne piórko się nie bieli, kra, kra…"
Czarna wronka raz krakała: – Kra, kra…
Chciałabym mieć piórka białe, kra, kra…
Radzą wrony przyjaciółce: – Kra, kra…
Leć i wykąp się w rzeczułce, kra, kra..
Świeci rzeczka w blasku rannym, plusk, plusk.
Weszła wronka jak do wanny, chlust, chlust.
Na brzeg wyszła, zakrakała: – Kra, kra…
Spojrzę w lustro, czym już biała, kra, kra..
I ciekawie wronka zerka, kra, kra…
Do rzeczki jak do lusterka, kra, kra…
Ale chociaż po kąpieli, kra, kra…
Żadne piórko się nie bieli, kra, kra…"