Opinia na temat książki Bądź tak po prostu

Dziś będzie o książce, która mnie pozytywnie zaskoczyła. Była inna, ale znalazłam w niej tę samą Ewelinę, której pióro kocham nie od dziś (i nie tylko za te se**y z widokiem, żeby nie było ) Kocham za emocje, realizm wydarzeń i autentyczność bohaterów. Bohaterów , którzy są tacy jak my, zmagają się z problemami, które mogą się przydarzyć i nam.
Tak było i w przypadku Ani i Oliviera, bohaterów "Bądź tak po prostu".
Czy jest możliwa miłość od pierwszego wejrzenia? Możliwe. A na pewno jest możliwe przyciąganie, impuls, który sprawia, że zwracamy uwagę na tę drugą osobę. Tak jak Ania i Oliwier zauważyli siebie w tłumie.
Czy jest możliwa dojrzałość pomimo młodego wieku? Oczywiście. Wiek to tylko liczba. Spotkałam w swoim życiu kilka osób, które podobnie jak Ania, musiały szybko dorosnąć, których życie doświadczyło bardziej i niejeden czterdziestolatek mógłby uczyć się od nich dojrzałości.
Czy zdecydowalibyście dzielić życie z osobą nieuleczalnie chorą? Albo obciążyć swoją chorobą kogoś bliskiego? Nie wiem. Być może. Nigdy nie możesz być niczego pewnym, dopóki nie znajdziesz się w takiej sytuacji...
A jaką decyzję podejmą Ania i Oliwier? Tego dowiecie się sięgając po książkę. Książkę piękną i wzruszającą.
Ewelina Dobosz powołała do życia bohaterów z jednej strony zwyczajnych, a z drugiej... mających w sobie ogromną siłę i chęć do życia. Zdołała pokazać jak ważne jest znajdowanie szczęścia nawet w najgorszych chwilach, uchwycenie i zapamiętanie tych najpiękniejszych momentów.
Jeżeli trudne tematy nie są wam obce i macie ochotę na chwilę refleksji, ta książka zdecydowanie jest dla was. Polecam z całego serca.