Opinia na temat książki Bądź tak po prostu

Głównymi bohaterami są Ania I Oliwer. Poznają się w nietypowych okolicznościach – podczas swoich urlopów na wakacjach. Oboje są sobą zainteresowani od pierwszego spotkania. Jak się później okazuje mają wiele wspólnego. Los jednak stawia na ich drodze różne przeciwności. Różnica wieku, choroba, toksyczna matka, porzucenie, a samo ich spotkanie to przypadek a może jednak przeznaczenie? Czy z wakacyjnej znajomości zrodzi się coś więcej? Jaki los czeka Annę i Oliwiera? Czy uda im się stawić czoła wszystkim przeciwnościom? Jeśli jesteście ciekawi co tym razem wymyśliła autorka to koniecznie sięgnijcie po Bądź tak po prostu.;)

Głównym motywem tej książki jest choroba, z którą zmaga się bohater. Oliwier jest po 30, ma ukochaną kobietę, spełnia się we własnej przychodni weterynaryjnej i nagle wszystko zaczyna się sypać jak domek z kart i zmienia o 180 stopni. W tej historii poznajemy perspektywę od strony chorego, z czym się mierzy, jak zmienia się jego życie zawodowe, ale i prywatne. Przeciwwagą jest postawa Anny, która jest 14 lat młodsza, ale wykazuje się dużą dojrzałością. Potrafi zrozumieć, wesprzeć i tak po prostu być blisko w trudnych chwilach.

Jest to piękna, bardzo pozytywna historia z happy endem. Krok po kroku razem z bohaterami doświadczamy różnych emocji. Od radości, przez ból i strach o najbliższą osobę. Czytając te historię nie będziecie się nudzić. Nie jest to oklepana historia z chorobą w tle. Autorka stopniowo buduje napięcie co sprawia, że nie da się do samego końca przewidzieć zakończenia. Im bardziej rozwija się wątek miłosny tym więcej przeszkód, zawiłości staje na drodze do szczęścia bohaterów.

Wciągnęłam się od pierwszych stron i pochłonęłam tę historię w jeden dzień. Ciężko było mi przerwać czytanie. Bardzo chciałam poznać zakończenie zwłaszcza po kilku dramatycznych momentach. Przesympatyczni bohaterowie z mądrością życiową. Ciekawy pomysł na fabułę i jej poprowadzenie. Autorka ma lekkie pióro. Przyjemnie spędziłam czas. Aż żałuję, że to już koniec tej historii.

Bardzo życiowa historia z przekazem. Potrafi wywołać skrajne emocje. Nie spodziewałam się takich wrażeń! Na długo pozostanie w mojej pamięci. Czytałam z przysłowiowym bananem na ustach, ale łezka w oku też się zakręciła. Jeśli chcecie poznać historię Ani i Oliwiera koniecznie zaplanujcie sobie więcej czasu. Gwarantuję, że książka was zainteresuje i wciągnie.

Czy przeczytałabym ponownie? Za jakiś czas zdecydowanie TAK!

W mojej ocenie: 10/10! Rewelacyjna historia warta przeczytania! Polecam! Dla mnie must read!