Anatomia pęknięcia

Jestem fanką serii "Black mirror", nie wszystkie sezony podobały mi się tak samo ale w każdym były odcinki perełki, dające do myślenia na temat kondycji człowieka w przyszłości - niektóre szokowały, inne przerażały, wszystkie serwowały propozycje, z których żadnej nie potrafimy z pewnością wykluczyć.

Przez długość mojego życia (a to nawet nie okruszek w dziejach świata 😉) świat techniki wystrzelił niczym rakieta, by niespodziewanie szybko wybić się z poziomu zero w przestrzeń iście kosmiczną, prace nad ulepszaniem sztucznej inteligencji są dziś faktem i pytania o jej korelację z naszą codziennością nie wydają się być na wyrost. Co więcej - myślę, że coraz sensownej przyjrzeć się ewentualnym skutkom ingerencji inteligencji tworzonej komputerowo w nasz świat, wydaje się bowiem prawdopodobne, że może próbować ona działać na własnych zasadach. Nie mam tu na myśli jakiejś celowej akcji na rzecz unicestwienia człowieka, raczej dążenia cyfrowej świadomości do szukania innych, nowych dróg, których konsekwencji nie jesteśmy w stanie całkowicie przewidzieć. A jeśli ta inteligencja zacznie podejmować decyzje samodzielnie - czy naszym wyzwaniem nie stanie się sposób komunikacji z tym nieznanym bytem? Wszak on nie rozumie naszego "zwykłego" języka, nie dzieli naszych doznań, nie pojmuje tej neuronowej płaszczyzny, która dla nas (przynajmniej w większości 🤭) jest punktem wyjścia… Zastanawiacie się nad tym czasem?

Zagadnienia te inter...