Avatar @jatymyoni

@jatymyoni

Bibliotekarz
171 obserwujących. 219 obserwowanych.
Kanapowicz od 5 lat. Ostatnio tutaj około 19 godzin temu.
Napisz wiadomość
Obserwuj
171 obserwujących.
219 obserwowanych.
Kanapowicz od 5 lat. Ostatnio tutaj około 19 godzin temu.

Cytaty

Moim zdaniem rewolucja to czas przegranych losów. Czułeś się szczęśliwy jedynie patrząc na innych, którzy mieli jeszcze większego pecha.
Im większą głupotę robisz, tym bardziej jesteś zdeterminowany, a także pokazuje, że lubię sam robić z siebie idiotę, ale nie lubię, kiedy go ze mnie robią inni.
Masz do dyspozycji ograniczoną liczbę dni, dlatego każdy z nich jest cenny i niemądrze byłoby go zmarnować.
Wobec ważnych problemów życia stajemy zawsze samotni i nasza prawdziwa historia nigdy niemal nie może być zrozumiała dla innych.
Człowiek to ktoś, kto nosi w sobie coś większego niż on sam.
Kiedy widzę przed sobą człowieka, nieważne jest, ile wie. Człowiek to nie encyklopedia. Ale ważne, kim jest."
Bo przestrzeń, gdzie można rozwinąć skrzydła, to cisza.
Mówił mi także ojciec:
-Każ im budować razem wieżę, a uczynisz z nich braci. Ale jeśli chcesz, żeby się znienawidzili, rzuć im ziarna.
Czy zabroniłbyś wznieść piękną świątynię ze strachu przed trzęsieniem ziemi, które mogłoby ją zburzyć?
Człowiek, żeby wzrastać, musi tworzyć, a nie powtarzać.
Dobrze bowiem, kiedy przedmioty wytwarza się aby służyły ludziom, ale strasznie – kiedy ludzi tworzy się, aby byli jak kosze na śmieci, gotowe na przyjęcie przedmiotów.
Bo człowiek to z pewnością umiejętność kochania, ale i umiejętność cierpienia zarazem.
Większość ludzi woli bez dowodu przyjąć już gotowy sąd od drugich, aniżeli zastanawiać się i formułować własny sąd.
Tłum myśli obrazami, a jeden obraz wywołuje u niego szereg innych obrazów, nie łączących się logicznie z pierwszym.
Wszystko, co się kiedyś stało, miało swój sens, nawet jeżeli go nie widzisz i jeszcze długo nie zobaczysz. Każde wydarzenie miało swoją przyczynę i ma swój cel istnienia.
Trzeba zawierzyć własnym uczuciom, trzeba się smucić, kiedy przychodzi smutek, bo on stanowi tło dla nadchodzącej radości, trzeba się cieszyć, kiedy przychodzi radość.
Kochajmy ludzi dla nich samych, nie dla naszych korzyści i celów, ale dla nich samych – za to, że są i jacy są, za wszystko czego nie umiemy nazwać i wypowiedzieć.
Nie wolno nikogo uszczęśliwiać na siłę, nie można nikomu wpajać własnej wizji szczęścia. Nie można nawet natarczywie radzić i osądzać. Trzeba po prostu być. Dać komuś świadomość swojej obecności i gotowości działania.
Jeżeli czegoś żałujesz, musisz to robić z całkowitym wewnętrznym przekonaniem, lecz jednorazowo. Żal także musi być konstruktywny, musi działać i coś z sobą przynosić. Żal bezowocny jest typowym traceniem czasu. Niczego bowiem nie przynosi i niczego nie zmienia.
Ten, kto nie wybacza, nie potrafi też kochać.
Miłość, czy to nowo narodzona, czy obudzona ze snu podobnego śmierci, zawsze wyzwala słońce, a serca tak są nim przepełnione, że jego światło tryska z nich, ogarniając cały świat naokoło.
Niech się strzeże mężczyzna, który zdobędzie rękę kobiety, jeśli wraz z nią nie zdobędzie najgorętszej miłości jej serca!
Rzecz to zbawienna dla zdrowia moralnego i umysłowego znaleźć się na co dzień w towarzystwie ludzi całkiem od nas odmiennych, obojętnych dla tego, co zazwyczaj robiliśmy, ludzi, których życie i zdolności możemy ocenić dopiero wtedy, gdy wyłączymy się całkiem z własnej sfery.
Alebowiem jesteśmy tym, czym jesteśmy dla siebie nawzajem - wzajemna relacja jest wpisana w samo pojęcie osoby ludzkiej, czyli pierwszej osoby liczby pojedynczej, zawieszonym w drugoosobowym punkcie widzenia jak magnetyt w polu magnetycznym.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl