“– Lat, droga ciot­ko? – rzekł. – Spójrz w lu­stro, a prze­ko­nasz się, że od na­sze­go ostat­nie­go spo­tka­nia czas sta­nął. Jakże cu­dow­nie się trzy­masz! Kiedy bę­dzie­my świę­to­wać po­ja­wie­nie się two­jej pierw­szej zmarszcz­ki?”